24 juli 2024
We vertrekken in de motregen bij een temperatuur van 16 graden naar hopelijk beter weer op onze eilandentrip met tocht door Italie.
Onze eerste tussenstop is Lyon. De centraal gelegen Franse stad waar we misschien al 100 keer gepasseerd zijn, maar het nooit de moeite vonden om er een bezoekje aan te brengen. Het wordt wel een korte trip door het oude stadsdeel.
Voor 2,20 euro pp. nemen we aan het monument van Lumiere (foto) de metro richting Place Bellecour. Een enorm groot en levendig plein. Vandaar wandelen we naar Place des Jacobins met zijn mooie fontein. Dan gaat het over de Passerelle de la Palais de Justice, langs datzelfde Paleis bergop naar de hoogte van Fouvière waar de trotse kerk ‘Notre Dame de Fouvière’ (foto) boven de stad uittorent.
We willen ook nog het Odeon de Lyon bezoeken, maar wegens uitzonderlijke omstandigheden is dit niet mogelijk vandaag. Het odeon is een Romeinse site binnen de stad. Daarna dalen we af tot aan Place Bellecour waar onze korte wandeling van ca 5 Km er op zit.
25 juli 2024
Onder een stralend zonnetje fietsen we tijdens de voormiddag door het stadspark van Lyon : ‘ la Tête d’ Or ‘ . Een groene oase midden deze drukke stad met plantenserres en een kleine zoo, alles gratis toegankelijk. Beiden zijn wel minimalistisch opgevat. In de serres is alles kriskras door elkaar aangeplant. Van de dieren in de zoo krijgen we weinig te zien door de overvloedige plantengroei in de kooien en de zeer ruime Afrikaanse steppe waar je wat geluk moet hebben om wat dieren te spotten.Toch zien we giraffen, pelikanen, flamingo’s, enkele aapjes, wat gazellen en één of ander rund met lange horens. Voor ons, bezoekers, misschien veel minpunten maar voor de dieren waarschijnlijk een zegen : zoveel ruimte en groen.
’s Middags picknicken we aan een idyllische vijver en dan moeten we ons reppen om op tijd in Toulon te geraken waar we om 19 uur moeten inschepen op de veerboot Meridional (foto) naar Ile Rousse op Corsica. Het aan boord gaan verloopt zeer vlot en we kunnen beschikken over een warme buiten-kajuit met een twijfelaar als bed. Tijdens de nachtelijke tocht van bijna 12 uur stellen we vast dat onze frigobox stuk is. We vallen in kosten, want dit item is wel onontbeerlijk voor ons.
26 juli tot 3 augustus 2024
Onze eerste indruk van Corsica is er één van bergen en rotspartijen met panoramische vergezichten. Onze eerste stop is aan de Eglise Saint Michel (foto) in Murato. De kerk heeft wat weg van een giraf ( dat vinden wij althans).
Na een bezoek aan Bastia met zijn Citadel, zijn gezellige oude haven aan de Eglise Saint Jean Baptiste en zijn Place de Saint-Nicolas met een standbeeld van Napoleon, rijden we naar onze verblijfplaats voor acht dagen in Cervione. Ons appartement is spiksplinternieuw : we zijn de eerste huurders in Residence a Casetta. Het ligt wel op de tweede verdieping en dat is afzien en zweten bij 34°C om alles boven te krijgen. Eén groot mankement is er wel : geen wifi en voor een diehard pc-werker is dat een ramp. Marina lost het op door het tariefplan van haar abonnement op te trekken zodat ik haar smartphone als mobiele hotspot kan gebruiken.
We zijn hier aan de Costa Verde te gast. Om te acclimatiseren fietsen we de eerste dagen hier in de bergachtige buurt rond. Vooral de Strada di a Curnice, een zeer hoog gelegen kronkelende en schaduwrijke weg met vergezichten over de kust is onze dada. De route loopt langs enkele watervalletjes, bergdorpjes, een aquaduct en enkele uit de rotsen gehakte tunnels. Af en toe maken we wat langere ritjes met de fiets op de Strada Pianola met zijn cascade de la Struccia en de kloosterruïne van Pedicroce.
Eerste grote uitstap op 29 juli
Het is vandaag snikheet en daarom zoeken we een beetje verkoeling in de auto richting Ajaccio. Deze havenstad, die soms overspoeld wordt door cruiseschepen, ademt Napoleon Bonaparte. Vandaag ligt er trouwens een schip van TUI voor anker. Voor de rest staat er op elk plein met naam wel een standbeeld van de Franse keizer. Vele straatnamen zijn genoemd naar generaals. De stad herbergt ook het Napoleonhuis en de Chapelle Imperial met zijn graftombes van de familie Bonaparte. Op de plaats waar Napoleon als kind veel zou gespeeld hebben, Place Austerlitz, staat het meest imposante beeld van de door hun geroemde burger (foto). Naast de Chapelle Imperial vind je het Musée Feche. Ook de citadel aan de kust oogt indrukwekkend.
Op de terugweg stoppen we eerst aan de Cascade Anglais op de hoogte van Vizzavona. Het is hier veel koeler nl. 30°C. De weg naar de twee kleine watervalletjes loopt door het bos en langs een met rotsblokken bezaaid bergriviertje waar op geregelde plaatsen kleine zwemvijvertjes zijn ontstaan waar de bezoekers dankbaar gebruik van maken (foto). Het is wel een stevige klimwandeling van een tweetal Km.
Even later belanden we in Corte, de vroegere hoofdstad van Corsica. We maken hier een fietstocht door de Gorges de la Restonica met zijn met witte reuzekeien bezaaide rivier en zijn bergen bezaaid met rotsen die als kaarsvet lijken naar beneden te druipen. We geraken niet tot op het einde van de Gorges omdat de brug halfweg is ingestort. Daarna dalen we rustig af tot in het centrum van Corte waar ik nog een mooie foto maak van haar citadel en zijn omgeving (foto).
Omdat stilaan de duisternis intreedt besluiten we onderweg nog een pizza te verorberen om daarna moe en voldaan ons appartement te bereiken.
Tweede grote uitstap op 1 augustus
Na een halfuur file aan de kust slaan we iets voor Bastia af richting binnenland om de Strada Mare a Mare te verkennen. We willen kennismaken met het Parc National de Corse. De route van ca. 80 Km loopt dwars door het noorden van het eiland. We maken kennis met de prachtige natuur en het hooggebergte. In het begin rijden we langs de Scala de Santa Regina langs overstekende rotsen en zeer smalle, slecht onderhouden wegen. We slalommen voorzichtig langs spiegels van kruisende wagens. Door de weerkaatsing van de rotsen loopt de temperatuur op tot 38°C.
De weg loopt gestaag op tot de top van de Col de Vergio op 1467 meter hoogte. De temperatuur is hier veel draaglijker (30°C) en we lopen er wat rond. Wat ons ook de vorige dagen opviel is het feit dat hier nogal wat dieren rondzwerven op de wegen. Zo zijn we al enkele keren moeten stoppen voor berggeiten, koeien (sommige met zeer lange horens), zwarte varkens, paarden en zelfs een enkel everzwijntje. Hier op de top komen we een verdwaalde ezel tegen ( foto).
We dalen nu langzaam af door de Gorges de Spelunca waar de rotspartijen en -vlaktes ons blijven verbazen. Na meer dan drie uren rijden bereiken we Portu aan de Westkust van Corsica. Het is een gezellig kustdorp met een klein zandstrand nabij het Chateau (foto).
We willen de Callanches de Piana, die hier in de buurt liggen, met de fiets bezoeken. De Callanches zijn werelderfgoed en over een lengte van een paar kilometers zie je de mooiste rotsformaties. Van uit Portu begint de site bij de stenen hond (foto). Daarna zijn eenzame rotsblokken, smalle doorgangen (foto), prachtige vergezichten en kronkelende wegen tussen enorme gesteenten ons deel. Een echte overrompeling van toeristen is het zeker niet. Wie is er ook zo zot om bijna 4 uur door de bergen te crossen ? We genieten van het moment, eten een artisanaal ijsje en dalen voldaan af naar onze startplaats.
De hond
Nu 180 Km terug naar Cervione. We rijden nog eens door de Callanches om een tweede maal te genieten van de natuurpracht.
3 augustus 2024
We beleven onze laatste dag op Corsica en vertrekken rond 10 uur te Cervione. We willen Porto Vecchio en Bonifacio nog bezoeken voor we moeten inschepen om 14 u 30 in dit laatste plaatsje. Voor 130 Km rijden zou dat moeten lukken. Helaas door het drukke verkeer en de vele files in de buurt van de badsteden zien we ons genoodzaakt Porto Vecchio te schrappen en hebben we nog een uurtje over om door Bonifacio te dwalen. Het is er zeer druk in de middeleeuwse straatjes. We merken ook dat de stad boven het water oprijst (foto). Later zien we vanaf de veerboot hoe hoog Bonifacio boven de kliffen (foto) uittorent.
Zo zien we vanop de overzetboot Ichnusalines Corsica aan het zicht verdwijnen en in de verte Sardinië opdagen. Na een uur varen komen we aan in Santa Teresa op Sicilië.