24 en 25 juli 2019
Terwijl men in België kreunt onder de hittegolf cruisen wij van zuidwest naar noordoost door Wales bij een zalige temperatuur van 23° C. Onze eerste stop wordt de jaarlijkse afspraak met tenminste één waterval. De primeur is dit jaar weggelegd voor de Henrhyd Waterfall in Brecon Beacons National Park. Een korte maar stevige wandeling brengt ons tot daar.
’s Middags picknicken we aan de rand van een typisch Welsh dorpje. Dan naar Portmeirion. Een bizar en in Italiaanse stijl gebouwd dorp rond een centrale piazza. De architect ervan, Clough Williams-Ellis, deed hiermee zijn jongensdroom in vervulling gaan. Het werd gebouwd omstreeks het midden van de vorige eeuw. Het is nu een toeristische attractie.
En nu naar Conwy, een ommuurde oude stad in het noorden van Wales. We slenteren binnen de stadsmuren door het centrum naar het kleinste huisje van Groot-Brittannië. De laatste bewoner was een visser. het huisje is aper 4 m² groot. De stad bezit eveneens een stevige burcht.
Vandaag reden we door het groene binnenland van Wales. Door de nationale parken van Brecon Beacons en Snowdonia. Ik moest spontaan denken aan Tom Jones’ hit ‘ Green green gras of home ‘. Ik begrijp nu de heimwee in de song. Het gebied is één grote heuvelachtige weide bevolkt met ontelbare schapen. Deze lopen vrij rond en zijn met verf op de rug gemerkt.
Rond 19 uur arriveren we aan de Mersey-side van Liverpool waar we een ultranieuw appartement huren. Diezelfde avond bezoeken we de Mersey-side met zijn dokken en musea. We ontmoeten er ook de ‘Fab Four’, The Beatles. Nog even de zonsondergang beleven aan de oever van de Mersey en onze dag zit er op.
Dag twee bezoeken we de binnenstad van Liverpool. Chinatown willen we zeker zien. Vooral de Ereboog fascineert ons. Daarna nemen we Berry Street langs de Saint Georges Hall tot de Walker Art Gallery. Deze kan je gratis bezoeken. Er bevindt zich werk van de meeste grote Europese kunstenaars o.a. Rubens, Rembrandt en Renoir hangen er. Marina wordt onwel en legt zich neer op een bank aan de ingang. We krijgen meteen hulp van het personeel van de Gallery. Ze bellen een taxi die ons naar het Walk-in Health Center brengt. Na circa twee uren wachten en een uitgebreid onderzoek van urine, bloed en bloedsomloop wordt ze terug gezond verklaard. Het zou om dehydratatie gaan. Na de medische stop begint het te onweren en we spoeden ons naar ons appartement.
s’ Avonds, nadat Marina zich terug topfit voelt, keren we nog eens terug naar het Albert Dock om wat uit te waaien.