Avila – El Escorial – Toledo

2 augustus 2021

Voor de middag stappen we nog eens richting de ‘Murallas de Avila’ en bewonderen we de Iglesia San Vicente (foto). Daarna zetten we om 12 uur onze reis verder richting El Escorial.

We parkeren ons in El Escorial vlak bij het Monasterio de San Lorenzo en maken een wandeling rond het enorme gebouw (foto). Het is hier, op meer dan duizend meter hoogte, excellent wandelweer : een lekker zonnetje en 22°C.

We picknicken in Portillo de Toledo en belanden om 16 u 30 aan de Puerta Nueva de Bisagra waar ons appartement zich bevindt.

We maken een flinke wandeling door de oude stad. We doen achtereenvolgens de Puerta del Sol, het Mezquita del Christo de la Luz, het Alcazar, de kathedraal foto), enkele riante pleinen en pleintjes, het Monasterio de San Juan de los Reyos en de Puerta del Combron aan. We zullen vannacht hopelijk goed slapen van dat vele stappen.

Morgenvroeg gaan we de nabije omgeving nog ontdekken voor we verder reizen.

Zaragoza – Segovia – Avila

1 augustus 2021

Om augustus te zijn was het vandaag een frisse dag van 20°C. We vertrekken rond 10u30 richting het zuiden. Na een 150 Km autosnelweg besluiten we door het binnenland te rijden en verlaten in Medicanell de snelweg. We stijgen langzaamaan naar boven de 1000m waar de temperatuur nog een duik neemt naar 16°C. We vervolgen onze weg langs Radona, Alcubilla de las Penas, Barahona, Atienza en Santibanez de Ayllon. Even voorbij dit laatste dorpje picknicken we op 1200 m hoogte, fris maar in het zonnetje.

Na ons etentje rijden we verder tot Segovia. We parkeren in de ondergrondse parking Cathedral, waar we onze wandeling door het oude stadsdeel beginnen. We passeren de San Sebastian Kerk, de kathedraal (foto) en eten in één van de pittoreske straatjes een ijsje.

Daarna begeven we ons naar het Aquaduct (foto) dat door het midden van de stad stroomt. Het is een prachtig kunstwerk dat de eeuwen behoorlijk overleefd heeft.

We zoeken onze auto terug op en zetten onze reis verder naar Avila, een ommuurde stad (foto) dat tot ons werelderfgoed behoort. We maken een ritje met de fiets door en daarna rond de stad. Hierrna trekken we ons terug in ons appartement op een 500 m van de poorten van de stad.

Bergerac

31 juli 2021

Gisteravond bij een wandeling door het middeleeuwse Bergerac heb ik de beslissing genomen om te stoppen. Al 10 dagen doet mijn linkerknie pijn en de laatste 2 dagen zwol ze ’s avonds op. De pijn was niet meer te harden ondanks ijsbehandelingen, Brufen slikken en Flexiumgel smeren. Ook het weer valt enorm tegen : voor de volgende 5 dagen gaven ze regen en dat deed de emmer overlopen.

Ik ben enorm teleurgesteld en hoop in de toekomst hier in Bergerac te herstarten en de tocht verder te zetten.

De voorlopige balans : 12 ritten samen goed voor 1.107 Km en 9.310 hoogtemeters.

We zetten nu koers richting Spanje. Iemand (Marina) is er zeer blij mee. Ze was die regen en kou zo beu als koude pap.

Ik eindig met een foto van Cyrano de Bergerac die in het begin van de 17de eeuw een werk schreef over reizen, maar dan door de lucht. Toen ook een onmogelijke opdracht. En bedankt aan de volgers.

Perigueux – Bergerac : 55 Km

30 juli 2021

Reisweg : Notre-Dame de Sanilhac, Eglise-Neuve de Verght, Verght, Clermont de Beuaregard, Lamonzie-Montastruc (picknick), Bergerac.

De eerste 10 Km krijg ik serieuze kuitenbijters op mijn boterham. Drie keer moet ik een helling op van ca. 1 Km aan 9%. Daarna is het business as usual : rustige wegen door het groen. De tocht gaat verder door de Périgord gekend om zijn foie gras en zijn truffels. Soms kom ik toch rare verkeersborden tegen (foto).

Na 40 Km, picknicken we te Lamonzie-Montastruc in de schaduw van een kasteel (foto).

De zon is maar matig van de partij, de wind des te meer. Naarmate ik Bergerac nader neemt ook het verkeer toe en is het minder leuk fietsen. We vonden weer geen deftige overnachtingsplaats verderop en waren genoodzaakt er een kort tochtje van te maken. Uiteindelijk wordt het ‘Europ Hotel’ in Bergerac : een mooie kamer maar geen kookmogelijkheid. Het wordt dus Macdonaldsen vandaag : ‘hoe vettiger, hoe prettiger’ zeg maar. Omdat we al rond 15 uur ter plaatse zijn, kan Marina nog een fietstocht maken in de buurt.

Chalus – Perigueux : 70 Km

29 juli 2021

Reisweg : Dournasac, Mialet, Thiviers (picknick), Sorges, Les Piles, Perigueux.

Deze morgen schijnt het zonnetje en vermits er een mooi terras (foto) voor onze kamer prijkt, besluiten we om tot de middag te blijven en te genieten van de zon.

Na mijn vertrek te Chalus kom ik, in het dorp zelf, een compagnon de route tegen, maar dan te voet (foto).

De ganse dag geniet ik van de groene Perigord met zijn vele bossen en poelen, maar ook met zijn stevige beklimmingen.

We picknicken even voorbij Thiviers en moeten deze keer eens niet opbreken omdat het begint te regenen. Maria kan zelfs haar trui in de auto laten liggen.

Daarna rijd ik als op een tobogan, op en neer, op een lange rechte baan richting Perigueux. We overnachten er in een appartement in een klein steegje (foto) in de schaduw van de kathedraal (foto). De kathedraal is tevens een belangrijke tussenstop op de Sint-Jacobsroute voor wandelaars.

Het wordt steeds moeilijker om een degelijke slaapplaats te vinden op voldoende kilometers. Vandaar deze korte trip vandaag.

Dompierre les Eglises – Chalus : 85 Km

28 juli 2021

Reisweg : Sornin Leulac, Chateauponsac, Roussac, Saint-Jouvert, Nieul, Bellegarde-Limoges (picknick), Aixe sur Vienne, Flavignac, Les Cars, Chalus.

Ons nachtverblijf was niet al te best : tamelijk vuil (vettige pannen en ik ben beginnen stoppen met tellen na 25 spinnen), een niet werkende wifi en dat voor meer dan 100 Euro voor één nacht. We verlaten het pand en ik begin mijn dag met een helling van een vijftal Km aan een gemiddelde van 4 %. De benen lopen direct vol. Het wordt een zware dag met veel hoogtemeters en ook met tegenwind

Het traject vandaag loopt door de Haute Limousin met zijn vele bossen, kabbelende beekjes en zijn weiden met de typische Limousin koeien. Daarin liggen dan vele pittoreske dorpjes en steden verscholen. Nieul met zijn kasteel is één van deze (foto). Maar ook Aixe sur Vienne is een mooi stadje.

Er zijn hier opvallend veel vijvers waar vissers hun hartje ophalen of waarlangs gegoede burgers wonen (foto).

Af en toe miezert het wat en de temperatuur komt niet boven de 20°C. We picknicken wel in dit weer, Marina flink ingeduffeld tegen de kou.

Omdat de wifi gisteren niet werkte, moesten we improviseren om vandaag een slaapplaats te vinden. Zo zijn we in La Thibaudière beland : een BB in Chalus. Het wordt vandaag weer afhaalpizza.

Neuvy Saint Sepulchre – Dompierre les Eglises : 91 Km

27 juli 2021

Reisweg : Cluis, Orsennes, Saint-Plantaire, Crozant, Saint-Sébastien (picknick), Azerables, Les Grands Chezeaux, Saint-Sulpice les Feuilles, Arnac la Poste, Saint-Hilaire la Treille, Dompierre les Eglises.

Ik start onder een donkergrijze lucht. In Cluis vind ik een oud vervallen fort op mijn weg (foto). Daarna verlopen de twee eerste uren grijs maar droog. Ik rijd langs kleine dorpjes in het groen en er passeert mij zelden een auto. Zo herken ik het landelijke Frankrijk weer.

Tussen Orsennes en Saint-Plantaire fietst er gedurende een 15-tal Km een man uit La Reunion met een prothese met me mee. Hij had zijn rechteronderbeen verloren bij een auto-ongeval en was zich nu aan het voorbereiden om de Ventoux en enkele alpencols te beklimmen.

Het gaat flink op en neer. Er zitten zelfs pittige beklimmingen tussen zoals deze naar Crozant : waar de weg vanaf de rivier (foto) flink stijgt. Het is er wel prachtig. Boven op de klim, in Saint-Sebastien, besluiten we toch nog eens een picknick te wagen.

De picknick is pas beëindigd en de hemelsluizen gaan open. De laatste twee uren word ik kletsnat. De prachtige omgeving en de stilte zijn een pleister op de wonde en natuurlijk ook de roodbruine Limousin – runderen die me als een ‘brother in arms’ aangapen.

Wanneer ik mijn voeten op de grond zet bij ons logeeradres, piept er een waterzonnetje door de wolken : misschien een droge voorbode voor morgen.

Vierzon – Neuvy Saint Sepulchre : 82 Km

22 juli 2021

Reisweg : Luzy sur Annon, Sainte Lizaigne, Issoudun, Vouillon (picknick), Ardente, Tranzault, Neuvy Saint Sepulchre.

Nog even een foto van ons toch speciale verblijfplaats (foto) en ik verlaat het middeleeuws stadje aan de Cher, Vierzon (foto), onder een zwaar bewolkte hemel. Dit voorspelt niet veel goeds voor vandaag. Het wordt een dag met maartse buien maar dan in juli. Enkele keren trotseer ik deze al rijdend maar bij een stevige bui zoek ik beschutting onder grote bomen.

De ganse dag fiets ik door ruraal Frankrijk. De monocultuur van een paar dagen geleden maakt wel plaats voor meer diversiteit in het landschap. Tussen Issoudun en Ardente fiets ik soms midden in de zonnebloemvelden (foto). Nu de zon nog.

Onze picknick in Vouillon moeten we, wegens een stevige bui, opbreken en verplaatsen naar een houten bushokje in de buurt van de kerk.

Uiteindelijk arriveren we in Neuvy Saint Sepulchre waar we logeren in een knap gerestaureerd mansion.

Saran – Vierzon : 96 Km

25 juli 2021

Reisweg : Orleans, Jouy-le-Potier (picknick), Neung sur Bevron, Marcilly en Gault, Selles Saint Denis, Chatres sur Cher, Mery sur Cher, Vierzon.

Mijn eerste zware taak van vandaag is heelhuids en zonder verloren te rijden naar het zuiden te rijden dwars door het centrum van Orleans. Ik heb één groot geluk : het is zondag en de drukte valt enorm mee. Na een kwartier steek ik al de Loire (foto) over langs de Pont George V. Vlot vind ik ook de weg richting Jouy-le Potier en zit het moeilijkste erop.

Volgens de meteo staat er regen op het programma. Maar zoveel regen in één keer had ik niet verwacht wanneer ik de gemeente Jouy-le-Potier nader. Wanneer de stortbui losbreekt, passeer ik net aan een grote open kiosk (foto) naast de kerk en kan ik schuilen onder het grote afdak. Even later komt Marina er aangereden en we beslissen om er te picknicken en te wachten tot de plensbui over is en ik mijn weg kan verder zetten.

Daarna vallen er af en toe nog enkele druppels maar niet van die aard dat schuilen nog noodzakelijk is.

Sinds Orleans is het landschap eindelijk wat groener. Bossen, wilde weiden en veel hagen zorgen ervoor dat ik veel minder last heb van de toch felle tegenwind. Ook zie ik veel meertjes van allerlei pluimage.

Ik ben wel tevreden dat ik rond 17u Vierzon bereik waar we overnachten in de buurt van de Cher.

Marina maakt daarop haar fietstochtje en later op de avond maken we een wandeling in de buurt.

Tenslotte maak ik even de balans van de eerste week : het weer evolueerde van zeer mooi en 28 °C naar buiig en 20 °C. Vanaf dag drie sukkel ik met pijn aan mijn linkerknie. Vele ijs-behandelingen later is het euvel nog niet opgelost en hoop ik dat het mij niet verplicht om er vroegtijdig mee te stoppen. Ik fietste al 724 Km (foto) en heb ik 4.827 hoogtemeters verteerd. Ik heb er nog ca. 1.375 te gaan.

Villiers le Morhier – Saran : 100 Km

24 juli 2021

Reisweg : Maintenon, Saint-Piat, Champseru, Francourville, Honville, Ymonville, Germignonville (picknick), Tillay le Peneux, Poupry (drankstop), Artenay, Saran.

Qua schoonheid tellen vandaag alleen de eerste 10 Km. Vooral het kasteel van Maintenon met een aquaduct op de achtergrond is de moeite waard (foto).

Daarna is het saaiheid troef. Veel tegenwind waardoor ik zelfs bij moet trappen bergaf of ik geraak nooit beneden. En daar zijn de graanvelden weer. De Boeren zijn volop aan het maaien en bij het passeren van zo’n pikdorser, hang ik van onder tot boven vol met korenkaf.

’s Middags vinden we een picknickplaatsje op een grasveldje naast de kerk van Germignonville. Marina vindt het al te koud en zoekt haar pull (foto).

Het is mij opgevallen dat in vele dorpskernen, met stenen muren afgebakende, viivers aanwezig zijn (foto van deze in Poupry).

Ik passeer nog langs één van mijn ijkpunten : de molen van Artenay (foto). Vandaar fiets ik dan langs de drukke D2020 tot Saran. Waar we verblijven in het Suite-Home Aparthotel. Net na aankomst begint het hier te regenen : goed getimed zou ik zeggen (of veel geluk ?).