CORDOBA

19 februari 2025

Gisteren zijn we aangekomen in het Educatief Natuurcentrum even buiten de stad. Hier zullen we drie dagen verblijven in een houten chalet genaamd ‘ Cabana del Agua ‘. Het is een gezellig, pasgebouwd, houten huisje met alle comfort en goed verwarmd, dat laat soms al eens te wensen over bij andere vakantiehuizen. Het ligt in een groot natuurpark met everzwijnen, herten, e.a.

Vandaag begeven we ons met de auto naar Cordoba, waar we ondergronds parkeren vlak voor het Station aan de Avenida de America. Hier starten we onze 13 Km lange wandeling door het oude centrum langs de Jardines de la Victoria (foto).

Halfweg het park slaan we linksaf richting de Puerta de Almodovar met zijn stuk stadsmuur uit de 14de eeuw. Het is tevens de toegang tot de Joodse wijk met zijn pytoreske straatjes. We wippen even binnen in de moskee en dolen wat rond in de smalle met paardenstront vervuilde straatjes. Hierdoor moeten we een hele tijd zoeken naar het Mezquita : oorspronkelijk een moskee later in het midden opgevuld met een kathedraal. Het is een enorm grote vestiging uit de 8ste eeuw met een binnentuin. Via deze tuin kunnen we de binnenruimte betreden mits 10 euro inkom voor 65-plussers. Bij het betreden van de ruimte valt je mond open van verbazing door de gekleurde bogen (foto) en de enorme ruimte die zich voor je ogen opent. Je vindt er zowel islamitische als katholieke zijkapellen. De katholieken pakken wel uit met hun enorme verzameling aan gouden parafernalia.

Na het verkwikkende bezoek aan het Mezquita slenteren we naar de Puerta del Puente waar de Puente Romano de Rio Guadalquivir overspant. De brug is alleen toegankelijk voor voetgangers. Het is er gezellig druk en al zeer warm voor de tijd van het jaar, zelfs in T-shirt zweten we ons kapot. Aan de overzijde ligt de Torre de la Calahorra van waaruit je een prachtig zicht hebt over de brug en het oude centrum (foto).

We steken de brug terug over en slaan na de Puerta del Puente linksaf om snel bij het Alcazar de los Reyes Christianos te arriveren. Onderweg passeren we nog de koninklijke paardenstallen die echter gesloten zijn. Op het plein achter het Alcazar staan de paardenkoetsen te wachten op hun klanten (vandaar die stront in de straatjes dus). Als gepensioneerde kan je binnen aan halve prijs nl. 3,50 euro. Het geheel is gebouwd in de 14de eeuw en bestaat uit een kasteel met een toren en kantelen. Bijhorend ook mooie tuinen met waterpartijen. Vanaf de toren heb je zowel een mooi uitzicht over de Puente Romano als de oude stad.

Na ons bezoek aan het Alcazar benen we naar het wat verder gelegen Plaza de la Corredera (foto) dat er verlaten bijligt, eten er een welverdiend ijsje en brengen nog een bezoekje aan de Templo Romano, die er vlak om de hoek ligt.

Nu nog naar onze auto en het bezoek aan de stad zit er op. Het was waarschijnlijk het beste moment om aan deze stadswandeling te beginnen : een kleine 22 graden, zon en niet te druk.

Cuenca, Ciudad Encantada en Albarracin

3 april 2024

Op de terugreis naar Belgie willen we zeker stoppen in Cuenca. Cuenca heeft zowel een nieuw als een zeer oud stadsgedeelte. Het oude stadsdeel rust op een hoge rots waar de huizen op geënt zijn (foto).

We parkeren onze auto in een publieke parking die uitgehouwen is in de rots. Vandaar is het een korte trip van 100m tot aan de Plaza Mayor : het oude hart van het middeleeuwse stadsdeel. We ontdekken er de consistorie met zijn bogen en de Santa Maria kathedraal. De binnenzijde van deze kerk is zeker de moeite waard om te bezoeken. Voor 4,50 euro pp. ben je al binnen. Het is een gotische kerk en de rijkdom druipt er vanaf. Je vindt er verschillende kapellen met prachtige plafonds, met goud overgoten beelden, praalgraven van bisschoppen, standbeeldjes en in deze paastijd : een uitbeelding van het laatste avondmaal (foto).

Vanaf een zij-uitgang heb je een ruim zicht over de Puente San Pablo die 60 m boven de Rio Huecar uitstijgt en 100 meter lang is. Je moet wel tegen het feit kunnen dat ze beweegt wanneer je er over stapt. Marina heeft het gewaagd en bijgaande foto is er het bewijs van.

Daarna slenteren we nog door de talrijke smalle straatjes. Maar het is niet gemakkelijk met al die trappen. Op één van die steile straatjes krijgen we een zicht op de Casas Colgados uit de 15de eeuw (foto). We eindigen onze wandeltrip bij de Torre Margane, die boven op onze parkeergarage staat.

Voor we terugkeren naar ons hotel, rijden we nog even de berg op richting het Castillo waar we een panoramisch overzicht hebben over de stad (foto).

4 april 2024

Wat je zeker niet mag vergeten te bezoeken wanneer je in de buurt van Cuenca bent, is ‘La Ciudad Encantada’. De inkom voor het park bedraagt 5 euro pp. en het geheel is elke euro waard. Op een wandeling van ca. 3 Km loop je langs uit- en afgesleten rotsformaties. Op de bijgeleverde folder krijgen deze rotsbeelden een naam. Zo heb je ondermeer : grote Tormo (het eerste beeld), de hond, de Romeinse boog, het hoofd van de man achter een den, de zeehond, de schildpad, twee beren,…(foto). Bij elk beeld staat een pancarte met uitleg en de wandeling zelf is uitstekend aangegeven.

Persoonlijk vind ik de kloof waar je door kan wandelen het mooiste. Het is een mini canyon (foto).

Bij een stralende zon verlaten we het stenenpark en rijden vervolgens door een groen, nat en rotsig landschap. We vertoeven regelmatig op 1.500 meter hoogte en krijgen panoramische landschappen voorgeschoteld. We maken nog een tussenstop bij het beeld aan de bron van de Rio Tajo (foto). Daar picknicken we op een grote rotsblok naast de bron. Het geheel heeft als naam ‘Naciemento del Rio Tajo’.

Rond 14 uur bereiken we het middeleeuwse stadje Albarracin. De stad is nog authentiek. Ik heb er althans geen enkel nieuw huis gezien. Het is ook verkeersarm en gezellig om door te slenteren. Het vergt wel een flinke trappenbeklimming voor we de Plaza Major bereiken. Een gezellig pleintje met zicht op de kerk en de burcht (foto). De stad is ook eigenaar van een stevige vestingsmuur (foto) en een tunnel die door de rots onder de stad doorgaat.

Murcia en Sierra Espuma

14 maart 2024

Ons bezoek aan de stad begint aan parking Glorieta de Espana in hartje Murcia. Bij het verlaten van de parking stuiten we direct op Casa Consisteral : het neo-klassieke stadhuis. Het ligt aan een bloemenrijk plein waar je ook het beeld ‘Homenaje al Nazareno vindt. We verlaten het plein richting Plaza del Cardenal Belluga waar je een mooi zicht hebt op de Santa Maria Kathedraal en het Palacio Episcopal met zijn prachtige trap. De kathedraal staat wel in de steigers en men heeft op de stellingen een enorme striptekening gemaakt (foto). Het wordt zo stilaan een gewoonte voor ons dat belangrijke monumenten in de steigers staan wanneer we op bezoek zijn.

We zetten onze weg verder tot het Teatro Romea en daarna naar Plaza Santo Domingo. Op het plein zie je een mooie bloemenwand rond een enorme ficus. Achter het geheel staat er een beeldengroep gewijd aan de mensenrechten (foto). Het plein kijkt uit op een barokke kerk. In de buurt liggen twee kloostergemeenschappen, gehuisvest in prachtige gebouwen, nl. de deze van de heiligen Anna en Clara.

In de Calle Traperia vinden we het Real Casino terug. Een bezoekje waard. Voor slechts 3 euro (senioren) krijg je een inkijk op de bourgeoisie van Murcia. De inkomhal bekleedt met mozaïekjes, twee prachtige galerijen, een heren-en vrouwenkamer en een zeer gezellige bibliotheek (foto) maken het plaatje compleet.

We maken nog een ommetje langs de Plaza de Toros, waar al sinds 1987 geen stierengevechten meer plaatsvinden. We begeven ons naar de Rio Segura die door het centrum vloeit. Een oude brug en een pseudo-vis (foto) fleuren de rivier op.

Nu nog even wachten in het park voor Casa Consistoral want het Palacio Episcopal kan binnenin pas bezocht worden vanaf 17 uur. Het bezoek is wel gratis maar buiten de monumentale trap (foto) is er weinig te bespeuren.

We verlaten Murcia richting Gebas in de buurt van Sierra Espuma waar we overnachten in het appartement El Mirador de Gebas. Hier verblijven we twee dagen.

15 maart 2024

Ons appartement ligt perfect om te wandelen en te fietsen in en rond Sierra Espuma. Tijdens de voormiddag beginnen we onze wandeling van 9 Km vlakbij onze verblijfplaats. We volgen de zeer goed aangeduide wandeling MU92 richting Mirador el Baranco. Onderweg passeren we de wondermooie witte bergen (foto). De erosie heeft er ferm in huisgehouden. Na 3 Km bereiken we het uitzichtpunt over de Barranco (foto).

We zetten onze tocht verder en volgen nu wandeling MU93.1. Ze leidt ons door de witte bergen en rietvelden in een droge bedding van een riviertje.

Tijdens de namiddag maken we een fietstocht door de Sierra Espuma. We starten de rit aan ons appartement. Het wordt een stevige fietstocht langs El Berro en door de dennenbossen van het park. Buiten een verdwaalde auto voelen we ons alleen op de wereld en één met de natuur. We genieten van de prachtige natuur en de stilte. Op de hoogste toppen hebben een mooi overzicht op de witte geërodeerde bergen van onze voormiddagwandeling.

Eénmaal uit het natuurpark besluiten we naar de Barranco zelf te fietsen. Daarvoor moeten we wel een slechte weg trotseren. Maar wanneer we het domein van de Barranco bereiken, wordt de weg veel beter en volgt hij een aangelegd betonnen kanaal. Op een bepaald moment worden we beloond met een panorama over de Barranco (foto). Nu nog naar huis fietsen langs Alhama de Murcia. En na een stevige beklimming bereiken we na 43 Km onze verblijfplaats.

Valencia

5 februari 2024

Bij een stralend zonnetje komen we rond 14u aan op de Wetenschapssite van Valencia. We verorberen eerst onze picknick en flaneren daarna door het park. Het eerste wat ons opvalt is het beperkt aantal bezoekers. Eerst passeren we het Forum : een modern blauw gebouw met waterpartij (foto).

We steken de drukke, prachtige witte brug over en belanden bij de Embrella (foto): een boogconstructie met aan de binnenzijde een tropisch uitziende tuin. We zetten onze tocht verder langs het witte wetenschapsgebouw en het speciale kunstengebouw. Zo belanden we op het binnenplein van het park waar je alle gebouwen op een rij (foto) kan spotten. De waterpartijen maken het geheel volledig af. Ook de hemisfeer spreekt tot de verbeelding : we wandelen er rustig onderdoor.

Uiteindelijk bereiken we Oceanografic : in gebouwen en paviljoenen kan je de pracht van vissen en speciale vogels, die leven in de verschillende oceanen en hun omgeving, bewonderen. Bij de vissen kan je in de waterpartijen wandelen (foto). Roggen, zeehonden, haaien, zeeleeuwen, groene palingen, beluga’s, pinguins en andere veelkleurige tropische vissen passeren de revue.

In de buitentuinen vind je pelikanen (foto), flamingo’s, een volière met speciale vogels, verschillende soorten eenden, krokodillen en reuzenschildpadden.

Deze wonderlijke beleving kostte ons 51 euro voor twee senioren.

7 februari 2024

We parkeren ondergronds vlak bij de Mercado Central. Daar starten we onze wandeling door de oude stad. We bezoeken de Torre de Quart en de Torre dels Serrans (foto) met zijn pont dels Serrans : de oude toegangspoorten van de stad. Daarna slenteren we tot het historische plein Plaza de la Virgin, ook Plaza de la Mare de Deu genaamd. Het is een prachtig geheel met zijn fontein, Basilica en zicht op de achterzijde van de Cathedral la Seu (foto). Om de hoek kijk je tevens op de Torre el Micalet en het verbindingsbruggetje tussen de basiliek en de kathedraal (foto).

Zo komen we terecht op de Plaza de la Reina waar je dan weer een de voorzijde van de kathedraal kan bewonderen (foto).

We zetten onze tocht verder langs Plaza Redona en La Lonja de la Seda (foto) om te eindigen aan de Mercado Central (foto).

Na onze wandeling van ca. 5 Km rijden we naar het Bioparc : één van de mooiste dierentuinen van Europa, zo beweren ze althans. We zijn echter te laat op de afspraak en kunnen geen ticket meer bemachtigen. Alleen de ingang kunnen we op de gevoelige plaat vastleggen.