Auteur: guidonus@gmail.com

Nadat ik de ketting van de fiets al voor de vierde keer ingespoten heb met olie, mijn fiets verbruikt meer olie dan de auto van Marina , stap ik om 10u40 op de fiets. Ik rijd weer naar de kust. Ik blijf met het dilemma zitten : langs de kust of door het binnenland ? Door het hinterland zal ik zeker 2.000 hoogtemeters meer te verwerken krijgen. Langs de kust houdt het gevroem niet op en word ik ziek van de uitlaatgassen. Vanavond moet ik de beslissing nemen.

Buiten de laatste 10 Km gaat het aan een gezapig tempo en bij een aangename temperatuur zijn gangentje langs kronkelende wegen. Na de streek van de Katharen, de Aude, kom ik in de Pyrenées Oriental terecht. Er staan enkele stevige hellingen op het menu en de Mistral is terug op post, in het nadeel (foto).

De wijngaarden worden schaarser en de rotspartijen nemen het over. Picknicken doen we onder één van de Pin Parasol (foto), die ook zeldzaam worden.

Het valt me op dat de straten binnen de dorpen er erbarmelijk bijliggen : een goedkope manier om de snelheid te beperken ? De verbindingswegen daarentegen zijn goed onderhouden. Dit was in heel Frankrijk zo.

Na Salses le Chateau kom ik een vlakte. De wind steekt nog een tandje bij en ik zie af. Ik zie voor het eerst de Middellandse Zee waar kite-surfers hun hart ophalen (foto).

Na een communicatiefout duurt het meer dan een uur eer we mekaar terugvinden aan ons appartement in het vakantiepark Les Demeures Torrelannes te Saint-Cyprien. Eindelijk nog eens onze eigen dagelijkse kost kunnen klaarmaken is een zegen.

Reisweg :Conilhac Corbières, Villerouge le Crémenade, Thézan des Corbières, Durban Corbières, Saint Jean de Barrou, Feuilla, Opoule (picknick), Salses le Chateau,Saint Hypolite, Saint-Laurent (stop), Torreilles, Sainte Marie, Canet en Roussillon (stop), Saint Cyprien.

Zonder de Middellandse Zee gezien te hebben, verlaat ik rond 11u de drukte van de kust richting binnenland. Op de drukke kustweg zie ik wel de ‘ Etang de Thau ‘ , een enorm meer in de buurt van Sète.

De eerste 25 Km tot in Marseillan gaat het naast me van vroem…vroem…vroem…Ik zou er bijna Zen van worden, moest de stank me niet uit mijn roes halen . Daarna wordt het zeer rustig richting Béziers.

Het ene wijndomein volgt na het andere. De ganse dag rijd ik door de groene wijngaarden. De rest ligt er verdord bij en soms zie ik brandweerwagens langs de kant, klaar om in te grijpen. Zo bereik ik Béziers. Ik besluit recht door het centrum van de stad te rijden en dat blijkt een goede beslissing : bijna geen verkeer.

De stad is bekend om zijn arena, kathedraal (foto) en zijn oude brug over de Orb.

Daarna gaat het weer verder over de drukke en hete D11 richting Capestang. Daar neem ik de regionale wegen. Veel leuker om te rijden langs schaduwrijke wegen afgeboord met platanen (foto).

Daarna kom ik in de Aude terecht en ik rijd een twintigtal Km naast of in de buurt van het riante Canal du Midi (foto).

De laatste 10 Km in de volle zon zijn er wat teveel aan. Ik bereik rond 17u15 de Auberge Côté Jardin in Conilhac-Corbières. We hebben een kamer met airco, wat echt nodig is bij deze temperatuur om deftig te recupereren. Marina zoekt wat afkoeling in het aanwezige zwembad.

Reisweg : Balaruc le Vieux, Mèze, Marseillan, Bessan (picknick), Béziers, Montady (stop), Capestang, Ouveillan (stop), Sallèles d’ Aude, Saint Marcel sur Aude, Saint Nazaire sur Aude, Ventenac en Minervois, Paraza (stop), Roubia, Lézignan-Cobières, Conilhac-Corbières. De vele stops waren nodig om deftig bij te tanken.

Gisteravond een wandelingetje gemaakt door Alès. Daarna een pizza gegeten en wijntje gedronken met zicht op de oude trappen van de stad (foto).

Bij een stralend blauwe lucht rond 11 u op de fiets gestapt. De eerste kilometers verliepen hectisch door het verkeer in de stad. Hoe die Fransen met hun uitlaat door de controle geraken is mij een raadsel. Ik heb nog zeker 10 Km moeten rijden om die roetsmaak uit mijn mond te krijgen .

De eerste 50 Km blaast de wind in de rug en ik vorder snel. Er duiken steeds meer wijngaarden op. We zijn dan ook in de Languedoc – Rousillon. Het parcours is zwaar heuvelend, met soms een nijdige helling. Ook maken de eerste zonnebloemen hun opwachting (foto).

We picknicken in het oude dorpje Les Matelles. Daarna verwelkomt de Herault me.

Na een stevige beklimming, vlak na Saint Gely Du Fesc, worden de bomen steeds kleiner en de wind draait plots en staat in het nadeel.

Het heeft hier lange tijd niet geregend zoals u ziet aan het peil van het riviertje op de foto, genomen in Logrian.

Marina haar Gps is nogal van de lompe soort en we missen elkaar bij de drankafspraken. Zo kom ik uitgedroogd toe in het Kyriad Hotel in Balaruc le Vieux om 16u. Daar zet ik direct de airco op en drink 2 cola’s en een halve liter fruitdrank.

Reisweg :Alès, Saint Christol-les-Alès, Lézan, Logrian, Quissac, Corconne, Saint Mathieu de Treviers, Les Matelles (picknick), Saint Gely du Fesc, Grabels, Bel Air, Murviel les Montpellier, Pignan, Courmonterral, Courmonsec (stop),Montbazin,Gigean, Balaruc le Vieux.

Ik heb er zin in vandaag. Ons hotel ligt op 900m hoogte en het is nog fris bij de start om 10u30. De lokale bevolking loopt er warm gekleed bij : met dikke jas en lange broek.

Ik start weer met een flinke beklimming naar de 1.120m hoge Col du Thort. De ganse voormiddag flirt ik met de grens tussen de Ardêche en de Lozère. Twee bosrijke departementen van Frankrijk. Groene heuvels en diepe dalen wisselen elkaar in snel tempo af.

Van op de Col du Thort zie ik ver in de diepte al het stuwmeer van Villefort liggen. Naargelang ik verder afdaal langs de slingerende met rotswanden geflankeerde weg, wordt het meer steeds blauwer en groter (foto boven).

Marina heeft de picknick georganiseerd aan de boord van het meer. We genieten van het prachtige decor. De mistral blaast alleen nogal hard en de temperatuur is nog niet ideaal om stil te zitten (foto onder).

Om te fietsen is de temperatuur wel opperbest. Bij de herstart duik ik het departement van de Gard in. De wegen zijn niet te druk en voor het eerst begeleiden de krekels me op mijn tocht.

De mistral heeft ondertussen een tandje bijgestoken, maar ik klaag niet. Omdat de weg veel slingert, krijg ik hem langs alle kanten te voelen. Meestal wel in de rug. Bij de afdalingen durft hij al eens fel zijwaarts uit te halen en dat lijkt me wel een beetje gevaarlijk. Ik moet regelmatig in de remmen.

Na een mooie en zonnige tocht nader ik rond 15u30 het Campanile Hotel in het hartje van de stad Alès. We betrekken een moderne en ultra-nieuwe kamer met airco.

Reisweg : Langogne, Luc, Col du Thort, Villefort (picknick), Concoules, Chamborigaud, Portes (stop), Alès.

 

 

Omdat de meteo in de namiddag slecht weer geeft, vertrek in al om 9u50. Het is koud en ik duffel mij goed in.

De eerste 20 Km zijn zwaar : ik stijg van 500m naar 1100m. Maar ik heb tenminste warm. Eenmaal op die hoogte bibber ik bijna van mijn fiets. Ik wind nog een extra doek rond mijn hoofd en doe handschoenen aan. Ik vrees het einde niet te halen vandaag.

Bij de eerste stop in Allègre zitten Marina en ik onder een deken te lunchen. Ik prop mijn maag goed vol en hervat de rit. Ik besluit ook van de geijkte wegen af te wijken, wegens te druk. Af en toe komt de zon piepen en door de mooie panorama’s begin ik me beter in mijn vel te voelen. Een koffiestop om de 20 Km doet de rest : ik geniet nu van de rit.

Vandaag gaat de tocht grotendeels door de Haute Loire. De kilometerpalen vermelden de hoogte waarop je rijdt (foto boven). De omgeving is zeer vulkanisch : je ziet van op die hoogte de talrijke uitgedoofde vulkanen aan je voeten liggen. De meeste huizen zijn gebouwd met grote ijzerstenen : zeer typisch voor deze streek.

Op het einde van de rit krijg ik nog een kanjer te verwerken : de Col du Rayol ,1240m (foto onder). Daarna volgt er een afdaling van 9 Km tot aan het Hotel de la Poste te Langogne. We zijn pas ingecheckt rond 15u40 en er breekt een onweer los met een enorme hagelbui.

Reisweg : Arlanc, La Chaise Dieu, Monlet, Allègre (picknick),  Loudes, Bains, Cayres (koffiestop), Costaros, Pradelles (koffiestop), Langogne.

Na een krachtige massage van mijn personal coach Marina laat ik Clermont-Ferrand en zijn Puy de Dôme (foto boven) rond 10u30 achter mij. De eerste 15 Km zijn echt genieten. Het eerste stadje op mijn weg is Pont du Chateau aan de Allier (foto onder).

Het is vlak en er staat bijna geen wind.

Na Pont du Chateau begint het terrein al maar meer te golven om uiteindelijk na 25 Km, vanaf Billom, serieus op te lopen. Het weer slaat ook om : het begint zijwaarts te waaien en buien maken hun opwachting.

Na onze dagelijkse picknick begint het grote werk en krijg ik twee cols voor de wielen. Eerst de Col de Toutée (996 m). De afdaling van deze col verloopt in de regen. Recht blijven is dus de boodschap.

Daarna volgt de Col des Fourches (970 m). Bij de afdaling van deze laatste col is het echt kicken : 8 Km aan 7% naar beneden, zalig.

Rond 16u bereik ik Hotel La Renaissance in Arlanc. Een simpel hotelletje in een simpel dorpje.

Reisweg: Gerzat, Pont du Chateau, Billom, Mauzun, Saint Dier d’ Auvergne (stop), Saint Amant Roche Savine (stop), Ambert (stop), Marsac en Livradois, Arlanc.

 

Om 10u30 onder een zwaarbewolkte hemel vertrokken en meteen enkele kilometers bergaf : dat geeft de mens een goed gevoel.

De eerste 30 Km rijd ik nog door de Auvergne (foto boven). De streek brengt herinneringen en mijmeringen naar boven over mijn jeugd in het Hageland. Fietsen maakt je hoofd leeg maar doet je ook nadenken over hoe snel de tijd gaat.

Rond de middag heeft Marina in Jenzat naast de rivier de Sioule een idyllisch plekje gevonden. We genieten er van de omgeving en onze picknick.

Daarna verloopt de rit minder vlot. Het landschap is weids en de wind steekt weer op. Bovendien begint het af en toe te regenen en moet ik schuilen (foto onder). Het wordt ook veel frisser, de temperatuur zakt naar 16°C en ik voel me terug in Belgie.

Het allerlaatste deel moet ik langs een route nationale en, wonder, er ligt een fietspad naast. Zeer zeldzaam in Frankrijk.

Om 15u30 arriveer ik in Gerzat. We huren een appartement in Garden & City : een klein huisje met keuken en aparte slaapkamer.

Reisweg : Tronget, Monestier, Chantelle, Jenzat (stop), Saulzet, Biozat, Effiat, Bussière et Prune (schuilen voor de regen), Chazelles (stop), Sardon, Cherlande, Saint Beauzire, Gerzat.

Vanmorgen aan de gastheer gevraagd hoe het komt dat ik in de Bourgogne geen enkele wijngaard ben tegengekomen. Hij zegt ons dat de streek in twee wordt gedeeld door het Morvan-gebergte. De Bourgogne – wijn wordt gemaakt  aan de oostkant ervan en ik ben langs het Westen gepasseerd. Mysterie opgelost .

Ik heb even getwijfeld of ik wel zou vertrekken vandaag wegens de onweersdreiging. Om 11u toch maar op de fiets gestapt terwijl het motregent. Buiten af en toe wat regen is de rit perfect verlopen. De temperatuur was ideaal, de wind wou natuurlijk weer niet meewerken : ik ben het al gewoon en hij was vandaag veel minder krachtig.

Het eerste deel van de rit gaat door de valleien van de Loire en de Allier (foto boven). Gemakkelijk fietsen dus. Daarna gaat de weg weer opwaarts, de Auvergne in. Een prachtige groene streek. Bossen en weiden, omheind met hagen, wisselen mekaar af. Voor de kenners : een beetje het Hageland van 40 jaar geleden. Poelen en vijvers genoeg gezien vandaag.

Onze dagelijkse lunchpartij nemen we op het enige kruispunt van het dorpje Toury le Jour. We hebben er bijna een uur gezeten en er is geen mens gepasseerd.

De laatste 10 Km worden mijn vermoeide beenspieren nog eens op de rooster gelegd en zo kom ik rond 17u aan in Hotel du Commerce in Tronget. Waar we een kamer met airco betrekken. ’s Avonds wandelen we even door het dorpje (foto onder).

Reisweg : Sauvigny-les-Bois, Chevenon, Lutheney-Uxeloup, Azy-le-Vif, Toury sur Jour (stop), Villeneuve sur Allier, Montilly (stop), Marigny, Souvigny (stop), Chatillon en Tronget.

Gisteravond nog een wandeling gemaakt door het oude stadsdeel van Avallon en van Marina een kus gekregen (foto boven). Deze morgen zie ik er al veel beter uit dan op de foto.

Voor het eerst doen de benen pijn bij het vertrek om 11u. De zon staat al hoog aan de hemel en het zal de ganse dag meer dan 30°C zijn. Ook de wind werkt weer niet mee. Hij blaast sterk in het nadeel gedurende de ganse rit.

Ik rijd door de Bourgogne maar zie geen enkele wijnstok. Wel passeer ik verschillende kastelen en kasteeltjes. Vooral dat van Villemolin (foto onder) is de moeite waard.

De regelmatig opduikende bossen brengen wat soelaas in de verzengende hitte. Ik houd enkele tussenstops om, vooral, bij te tanken. Marina doet haar werk als personal coach uitstekend. Zo kom ik rond 18u op het logeeradres aan : B&B La Parisienne in Montigny aux Amognes. We logeren in een zeer warme kamer zonder airco.

Reisweg : Avallon, Pontaubert, Menades, Pierre-Perthuis, Bazoches (kasteel), Corbigny (stop), Guipy, Villemolin, Saint Révérien (stop), Saint Saulge, Bona (stop), Montiny aux Amognes.