Om 10u40 blijgezind mijn fietstocht verder gezet. De meteo gaf lichtbewolkt weer met een zacht briesje : beiden zijn van dienst.
Na een aanloop van 5 Km wil ik de grote baan naar Vic via de tunnels vermijden en neem de parallelle weg. Zacht oplopend denk ik. Tot op 5,5 Km van de top van de Coll de Bracons (foto) een verkeersbord verschijnt met een stijgingsgraad van 10% tot boven. Heb ik afgezien : juist één uur heb ik er op gezwoegd met rustige vastheid 
. Ik ben wel geen enkele auto tegengekomen, alleen op de top (waarschijnlijk van wandelaars).
Tijdens de afdaling beland ik dan toch op de grote baan met de tunnels. Gelukkig heb ik een pechvestje uit de auto bij om mij beter toonbaar te maken.
Na de picknick in Manlleu aan de Llobregat zet ik mijn tocht verder naar de nogal gore industriestad Vic. Zoals in de meeste steden hier, staan er nauwelijks verkeersborden om de richting aan te geven. Bovendien mag ik met de fiets een door mij uitgezochte weg niet op. Dus plan B. Maar als er iets misgaat gaat er meestal meer mis ( Wet van Murphy). Ik rijd verkeerd en verlies het contact met mijn bezemwagen. Daarom moet ik, om bij te tanken, een verplicht terrasje doen in Santa Eulalia de Riuprimer foto).
Daarna volgt er een tweede stevige helling door het groen. Ondertussen heeft de wind een serieus tandje bijgestoken en wordt hij een echte stofstorm. Mijn ogen geraken vol zand en af en toe valt er een afgerukt takje op mijn helm. Mijn bezemwagen heeft me ondertussen in de buurt van Moia teruggevonden.
De wind blijft hevig waaien, nu zijwaarts. Gelukkig is het vanaf Moia meestal bergaf en arriveer ik rond 18u in Hotel Mon Sant Benet te Navarcles. De kamer met terras en uitzicht op een kloostertuin maakt veel goed (foto).
Reisweg : Olot, Joanetes, Coll de Bracons, Manlleu (picknick), Vic, Santa Eulalia (terras), L’Estany, Moia, Calders (stop), Navarcles.
