Opgestaan met een heerlijk zonnetje, eindelijk zou ik zeggen, in centrum Budapest. Blijgezind vertrokken naar het zuiden langs het Balatonmeer waar we een half uurtje file hadden door een vrachtwagen die een deel van zijn lading verloren had (dakpannen). Maar onze dag kon niet stuk, dachten we.
Rond 12 uur bereiken we de Hongaars-Kroatische grens. Er schuiven een 50-tal wagens aan, maar de grenspost blijft dicht : stiptheidsactie vermoeden we. Want zowel het Hongaars als het Kroatisch gaan ons petje te boven. Iedereen zijn wagen uit, maar niemand begrijpt de reden van de afgesloten grens. Mijn vrouw wisselt voor alle zekerheid een aantal Euro’s in voor Kuna’s. Na een half uur wachten komt er schot in de zaak en schuiven we stilaan richting de grenspost, waar we een degelijke check-up ondergaan. Oef, we zijn in Kroatie.
We vervolgen onze weg langs Zagreb waar de thermometer 34 graden aanwijst. In Karlovac verlaten we de snelweg en nemen de rijksweg 1 richting Plitvice Jezera. Onderweg zien we nog een auto op zijn dak liggen en een ziekenwagen die snel wegrijdt met de gewonden.
Rond 17 uur bereiken we onze bestemming, appartement Ana in Smoljanac. We betrekken een ruime studio en schrijven ons in voor de barbecue van Ana. Het wordt waarschijnlijk een leuke avond.
