3 april 2024
Op de terugreis naar Belgie willen we zeker stoppen in Cuenca. Cuenca heeft zowel een nieuw als een zeer oud stadsgedeelte. Het oude stadsdeel rust op een hoge rots waar de huizen op geënt zijn (foto).
We parkeren onze auto in een publieke parking die uitgehouwen is in de rots. Vandaar is het een korte trip van 100m tot aan de Plaza Mayor : het oude hart van het middeleeuwse stadsdeel. We ontdekken er de consistorie met zijn bogen en de Santa Maria kathedraal. De binnenzijde van deze kerk is zeker de moeite waard om te bezoeken. Voor 4,50 euro pp. ben je al binnen. Het is een gotische kerk en de rijkdom druipt er vanaf. Je vindt er verschillende kapellen met prachtige plafonds, met goud overgoten beelden, praalgraven van bisschoppen, standbeeldjes en in deze paastijd : een uitbeelding van het laatste avondmaal (foto).
Vanaf een zij-uitgang heb je een ruim zicht over de Puente San Pablo die 60 m boven de Rio Huecar uitstijgt en 100 meter lang is. Je moet wel tegen het feit kunnen dat ze beweegt wanneer je er over stapt. Marina heeft het gewaagd en bijgaande foto is er het bewijs van.
Daarna slenteren we nog door de talrijke smalle straatjes. Maar het is niet gemakkelijk met al die trappen. Op één van die steile straatjes krijgen we een zicht op de Casas Colgados uit de 15de eeuw (foto). We eindigen onze wandeltrip bij de Torre Margane, die boven op onze parkeergarage staat.
Voor we terugkeren naar ons hotel, rijden we nog even de berg op richting het Castillo waar we een panoramisch overzicht hebben over de stad (foto).
4 april 2024
Wat je zeker niet mag vergeten te bezoeken wanneer je in de buurt van Cuenca bent, is ‘La Ciudad Encantada’. De inkom voor het park bedraagt 5 euro pp. en het geheel is elke euro waard. Op een wandeling van ca. 3 Km loop je langs uit- en afgesleten rotsformaties. Op de bijgeleverde folder krijgen deze rotsbeelden een naam. Zo heb je ondermeer : grote Tormo (het eerste beeld), de hond, de Romeinse boog, het hoofd van de man achter een den, de zeehond, de schildpad, twee beren,…(foto). Bij elk beeld staat een pancarte met uitleg en de wandeling zelf is uitstekend aangegeven.
Persoonlijk vind ik de kloof waar je door kan wandelen het mooiste. Het is een mini canyon (foto).
Bij een stralende zon verlaten we het stenenpark en rijden vervolgens door een groen, nat en rotsig landschap. We vertoeven regelmatig op 1.500 meter hoogte en krijgen panoramische landschappen voorgeschoteld. We maken nog een tussenstop bij het beeld aan de bron van de Rio Tajo (foto). Daar picknicken we op een grote rotsblok naast de bron. Het geheel heeft als naam ‘Naciemento del Rio Tajo’.
Rond 14 uur bereiken we het middeleeuwse stadje Albarracin. De stad is nog authentiek. Ik heb er althans geen enkel nieuw huis gezien. Het is ook verkeersarm en gezellig om door te slenteren. Het vergt wel een flinke trappenbeklimming voor we de Plaza Major bereiken. Een gezellig pleintje met zicht op de kerk en de burcht (foto). De stad is ook eigenaar van een stevige vestingsmuur (foto) en een tunnel die door de rots onder de stad doorgaat.
