10 juli 2022
Een nieuwe dag, een nieuw land. Vandaag gaan we het Nationale Park van Krka verkennen. Onder een zwaar bewolkte lucht rijden we eerst 300 Km om aan de noordelijke zijde van het park terecht te komen. Daar kopen we een dagkaart voor het ganse park all-in. De inkomprijs p.p. komt op 200 kuna ( 1 euro = 7,20 kuna). We stappen direct naar het platform aan het water om de Roski Slap op beeld te kunnen vastleggen (foto).
Men had ons aangeraden aan de kaartenkiosk om even de grot bovenaan de waterval te bezoeken. Men had het aantal trappen, nl. 517, vergeten te vermelden (foto). Marina heeft weer afgezien maar wou persé mee naar boven. De grot op zich stelde weinig voor : een gang van een 30-tal meter lang.
Na ons bezoek begeven we ons naar het appartement waar we zullen verblijven in Konjevate een deelgemeente van Lazovic. We rusten even uit en rijden dan naar Stradinsk waar we om 18 uur de boot nemen naar Stradinski Buk. Echt de mooiste waterval van Kroatië. De bootreis was inbegrepen in de dagtickets. We maken een wandeling in de buurt van deze waterval en nemen een paar prachtige foto’s. Daarna keren we met de boot van 19 u 30 terug.
11 juli 2022
Wat ben ik blij dat de grenzen binnen de EU afgeschaft zijn. Vandaag weer een staaltje meegemaakt van het oude Europa, waar je aan elke grens moest aanschuiven en van geld wisselen. Op ons traject van Sibenik naar Dubrovnik passeren we tweemaal de grens : eerst deze van Kroatië naar Bosnië-Herzegovina en 10 Km verder de omgekeerde grensovergang. Gevolg : samen goed voor 25 minuten aanschuiven. Je moet maar in de regio Dubrovnik wonen om steeds hetzelfde aanschuifritueel te moeten doorstaan.
Onderweg genieten we van de prachtige azuurblauwe hemel en de panoramische vergezichten op de Adriatische zee met zijn verspreide eilanden en grote jachten (foto).
Om 14 uur zijn we al ter plaatse. We logeren in een rustige straat hartje Dubrovnik. Alles ligt binnen loopafstand. In de namiddag doen we een poging om door de oude stad te fietsen. Dit blijkt een onmogelijke opdracht. Er zijn juist twee enorme cruiseschepen aangemeerd en het is over de koppen lopen. Zelfs te voet en met de fiets aan de hand lukt het niet. Dan maar terug naar onze verblijfplaats om wat te rusten in de schaduw van de bougainville (foto).
s’ Avonds doen we al wandelend een tweede poging om de oude stad te bezoeken. We slenteren wat rond op de geplaveide hoofdstraat en genieten van een ijsje. Het is eens wat anders : Dubrovnik by night (foto).
In de stad werden grote fragmenten van ‘Game of trones’ gefilmd. Verschillende personages en de ijzeren troon zijn er te bewonderen (foto).
Het is al de tweede keer dat we hier verblijven en tweemaal rond dezelfde periode, maar vandaag was het vele malen drukker dan de vorige keer.
Nog twee vaststellingen vandaag. Geen enkele, maar dan ook geen enkele Kroaat houdt zich aan de verkeersregels qua snelheid en de taxichauffeurs van Dubrovnik zijn, excuseer me de uitspraak, pretentieuze smeerlappen die je van het zebrapad, zelfs het voetpad rijden en die denken dat de rijweg er alleen voor hen is.
12 juli 2022
Onder een temperatuur van 30°C en een blauwe lucht fietsen we de berg Srd op. Mijn relatie met de taxichauffeurs hier wordt er niet beter op. Zelfs op het verkeersarme wegje rijden ze je van de baan, maar dan echt van de baan. Eén keer kom ik bijna ten val en heb ik de bestuurder zijn rug vol gescholden. Onderweg stoppen we enkele keren om te genieten van de panoramische vergezichten. We kunnen ook mooie plaatjes schieten van de ganse, ommuurde, stad Dubrovnik (foto).
Op de top wippen we even binnen in het oorlogsmuseum, inkom 30 kuna p.p.. Het museum gaat over de oorlog van 1991 tussen Kroatië en de toen nog Bosnisch-Servische Federatie. Er lopen filmpjes over de bombardementen op Dubrovnik. Je vindt er ook de gebruikte vuurwapens en foto’s over de vernielingen in de stad. Het museum is gevestigd in een bunker (foto) die gebruikt werd door de Kroaten.
De terugweg verloopt probleemloos, het is namelijk steeds bergaf. De rest van de dag gebruiken we om te recupereren van de vorige, soms fysisch zware, dagen.
