Belfast – Glasgow

30 juli 2019

Voor we de overzetboot in Larne richting Cairnryan in Schotland nemen, willen we de Peace Wall zien in Belfast. De metershoge muur werd gebouwd om katholieken en protestanten van elkaar te scheiden. Sinds 1969 werd de muur stelselmatig uitgebreid. Aan beide zijden staat hij vol graffiti. In tegenstelling tot in Berlijn kan men vrij langs de poorten, die op regelmatige afstand staan, naar de overzijde. Weinigen hebben er behoefte aan en blijven aan hun eigen kant. Soms zijn er nu nog provocaties langs beide zijden en worden er al eens stenen over de muur gegooid. ’s Avonds worden de hekken tussen beide gemeenschappen gesloten om deze provocaties te vermijden. Er is nu wel de vraag gekomen om tegen 2023 de muur te verwijderen. Muren zijn en blijven slechts tijdelijke oplossingen en lossen problemen tussen gemeenschappen niet op. Eat that Trump !

Peace Wall

Ik weet dat ik nogal veel post over kastelen en kasteelruïnes. Maar in het Verenigd koninkrijk staan er nu eenmaall veel van. Ook vandaag doen we Belfast Castle aan. Het is volledig gerestaureerd en is vrij te bezichtigen.

Om 13u30 stipt vertrekt onze boot naar Cairnryan in Schotland. De overtocht kost ons 187,50 euro. We varen 2 uur op een kalme zee. Na de ontscheping rijden we kilometers lang langs de prachtige Schotse kust. Af en toe stoppen we om een foto te maken en te genieten. Eén van de prachtige kastelen, Culzean Castle, staat op een hoge klip. We lopen zo goed als alleen door het domein van het kasteel.

De Schotse kust in de buurt van Gavan

We arriveren om 19 uur in Iconic Buildings naast het water in Glasgow Centrum. Het regent fel en we maken tijd om wat uit te rusten.

31 juli 2019

Vandaag leggen we ons toe op het centrum van Glasgow. In de voormiddag rijden we met de auto naar de buurt van de Glasgow Cathedral. Daar staat Provand’s Lordship : het oudste huis van de stad uit 1471. Daarna klimmen we hogerop naar de Necropolis achter de Kathedraal. Prachtige en zeer oude grafstenen sieren dit enorme geklasseerde kerkhof waar alle belangrijke historische families van de stad begraven zijn.

Necropolis

We verplaatsen ons naar de buurt rond Glasgow Green. Daar prijkt de grootste terracotta fontein van de wereld. We willen vooral het standbeeld zien van James Watt, de uitvinder van de stoommachine en hier geboren.

James Watt

We slenteren wat door het park en rijden nog even langs het Glasgow Science Center. Onze voormiddag zit er op. De Namiddag en de avond zijn onweerachtig. We besluiten om ons terug te trekken op het appartement en ons de rest van de dag onledig bezig te houden met o.a. een blog te schrijven.

Science Center

Dublin – Belfast

28 juli 2019

Het lijkt hier wel een goeie oude Belgische zomer : 18°C, af en toe een streepje zon en ’s avonds enkele buitjes. We hebben tijd en rijden door het groene binnenland van Ierland naar Trim Castle. Een ruïne van een kasteel uit de 13de eeuw. Het geheel is in nog tamelijk goede staat. Zo goed zelfs dat er in 1994 veel scenes uit de film ‘Braveheart’ werden gedraaid.

Trim Castle

We passeren nog even langs de Hills of Tara. Buiten wat rimpelingen in het landschap is er weinig te zien. Van uit de lucht ziet het er spectaculairder uit : toch volgens de foto’s.

Het is even zoeken in Belfast voor we rond 16u ons appartement vinden aan Lisburn Road. We laden uit en vertrekken met de auto naar de oevers van de Lagan. Daar vinden we het Titanic Center, een hypermodern gebouw. Het werd er neergepoot omdat in de buurt de RMS.Titanic werd gebouwd. Het vertelt tevens de geschiedenis van de ondergang van de onzinkbare boot.

Titanic Center

Het begint te regenen en we lopen nog even langs bij Big Fish voor we terugkeren. Big Fish is een met keramische tegels en teksten bekleedde sculptuur op de kade langs de rivier.

Big Fish

Ondertussen zijn we terug in het Verenigd Koninkrijk beland en moeten we onze ponden terug bovensleuren.

29 juli 2019

Na een bezoekje aan Parliament Houses op het Stormont-landgoed, waar het Noordierse parlement zetelt, rijden we naar het noorden van het eiland.

Parliament Houses in Belfast

Na een rit van een kleine 100 Km kunnen we genieten van de wondermooie Noordierse kust. We volgen de ‘Causeway Coast Road’ en stoppen bij de Giants Causeway. Een raar natuurfenomeen waar de kust geërodeerd is in een blokkenpartij. Het is er zeer druk en de wandeling er naar toe is stevig maar de moeite waard.

Giants Causeway

We blijven de kustlijn volgen en slaan af naar Carrick-a-Rede. We zetten onze auto op de parking die gebruikt werd als decor in de TV-reeks ‘Game of Trones’. Trouwens zeer veel opnames voor deze kaskraker werden gemaakt in Ierland. Na een wandeling van 1 Km bereiken we de Rope Bridge. Deze touwbrug overspant en verbindt een eilandje met het vasteland. We hebben 9 pond pp. betaald om ze te mogen oversteken. Nadat Marina merkt dat er een diepte van meer dan 20 m gaapt boven de woeste zee, besluit ze om het er niet op te wagen. Ik besluit dan maar om er voor twee van te genieten :-).

Carrick-a-Rede Road Bridge

Ondertussen loopt het tegen 19 uur aan en spoeden we ons terug naar Belfast om onze laatste avond op Ierse bodem te door te brengen.

Liverpool – Dublin

26 en 27 juli 2019

Om 10 u moeten we uit ons appartement en de boot naar Dublin vertrekt pas om 14u15. We hebben tijd zat om wat door North-Wales te zigzaggen. Zo komen we terecht in : ‘Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch’, het dorp met de tweede langste naam ter wereld. De naam bevat 58 letters.

Station van Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch

Om 13u30 schepen we in Holyhead in bij Irish Ferries. De overtocht kost ons 179,50 euro. De tocht over de Ierse Zee duurt iets langer dan 3 uur. We houden ons nuttig bezig in de cafetaria aan boord en kuieren af en toe eens over het open bovendek. De wind staat nogal stevig, vandaar de korte momenten op het buitendek.

Als laatste ingescheept

Na de boottocht volgt nog een enerverend ritje van 10 Km door het centrum van Dublin. Bussen en taxi’s hebben hier volstrekte voorrang en rijden je van de baan als het moet. Er rijden ook enorm veel fietsers rond. Een bijkomende moeilijkheid in het al drukke verkeer. Rond 19u checken we in op ons piepkleine, maar net appartementje in Rathgar Road.

Door de slechte ervaringen met het verkeer in Dublin gisteren, besluiten we vandaag naar het centrum te reizen met Dublin Bus. We betalen met munten op de dubbeldekbus en zetten ons bovenaan. We stoppen vlak in de buurt van Trinity College. Dit bezoeken we vluchtig.

Centraal plein van Trinity College

Daarna trekken we naar Dublin Castle. Het valt een beetje tegen en ziet er meer uit als één of ander katholiek college.

We zitten hier in een ultra-katholiek land en dan is een bezoek aan enkele kerken een must. We doen achtereenvolgens Christ Church en Saint Patrick’s Cathedral aan. De eerste is veruit de mooiste. De tweede is deze van de patroonheilige van Ierland. Het is trouwens ook de kerk van de schrijver tevens deken van de kerk Jonathan Swift, de auteur van Gulliver’s Travels. Hij ligt er begraven onder een koperen plaat. De inkom voor senioren bedraagt 7 euro pp..

Achterzijde Christian Church
Grafplaat Jonathan Swift

We keren met de bus terug naar onze verblijfplaats om een siësta te houden en te eten.

Tegen de avond trekken we nog eens met de bus naar het centrum. We steken de Liffey over langs de Ha’Penny Bridge. De brug is genoemd naar de Penny die betaald moest worden in het verleden om ze te mogen gebruiken. Daarna wandelen tot bij ‘The Needle’ : een enorme naald die precies tot in de wolken reikt. In de North Earl Street, vlak bij The Needle, staat het beeld van James Joyce. De Ierse dichter die in Dublin geboren is. We passeren onderweg nog enkele typisch Dublin-huizen met ijzeren balkonnetjes die dateren uit de 19de eeuw.

De typische huizen, Marina op de Ha’Penny Bridge, The Needle en James Joyce

Moe maar voldaan keren we huiswaarts.

Cardiff – Liverpool

24 en 25 juli 2019

Terwijl men in België kreunt onder de hittegolf cruisen wij van zuidwest naar noordoost door Wales bij een zalige temperatuur van 23° C. Onze eerste stop wordt de jaarlijkse afspraak met tenminste één waterval. De primeur is dit jaar weggelegd voor de Henrhyd Waterfall in Brecon Beacons National Park. Een korte maar stevige wandeling brengt ons tot daar.

Henrhyd Waterfall

’s Middags picknicken we aan de rand van een typisch Welsh dorpje. Dan naar Portmeirion. Een bizar en in Italiaanse stijl gebouwd dorp rond een centrale piazza. De architect ervan, Clough Williams-Ellis, deed hiermee zijn jongensdroom in vervulling gaan. Het werd gebouwd omstreeks het midden van de vorige eeuw. Het is nu een toeristische attractie.

De piazza van Portmeirion

En nu naar Conwy, een ommuurde oude stad in het noorden van Wales. We slenteren binnen de stadsmuren door het centrum naar het kleinste huisje van Groot-Brittannië. De laatste bewoner was een visser. het huisje is aper 4 m² groot. De stad bezit eveneens een stevige burcht.

Het vissershuisje in Conwy

Vandaag reden we door het groene binnenland van Wales. Door de nationale parken van Brecon Beacons en Snowdonia. Ik moest spontaan denken aan Tom Jones’ hit ‘ Green green gras of home ‘. Ik begrijp nu de heimwee in de song. Het gebied is één grote heuvelachtige weide bevolkt met ontelbare schapen. Deze lopen vrij rond en zijn met verf op de rug gemerkt.

Het groene binnenland van Wales

Rond 19 uur arriveren we aan de Mersey-side van Liverpool waar we een ultranieuw appartement huren. Diezelfde avond bezoeken we de Mersey-side met zijn dokken en musea. We ontmoeten er ook de ‘Fab Four’, The Beatles. Nog even de zonsondergang beleven aan de oever van de Mersey en onze dag zit er op.

Marina en haar 4 vrienden

Dag twee bezoeken we de binnenstad van Liverpool. Chinatown willen we zeker zien. Vooral de Ereboog fascineert ons. Daarna nemen we Berry Street langs de Saint Georges Hall tot de Walker Art Gallery. Deze kan je gratis bezoeken. Er bevindt zich werk van de meeste grote Europese kunstenaars o.a. Rubens, Rembrandt en Renoir hangen er. Marina wordt onwel en legt zich neer op een bank aan de ingang. We krijgen meteen hulp van het personeel van de Gallery. Ze bellen een taxi die ons naar het Walk-in Health Center brengt. Na circa twee uren wachten en een uitgebreid onderzoek van urine, bloed en bloedsomloop wordt ze terug gezond verklaard. Het zou om dehydratatie gaan. Na de medische stop begint het te onweren en we spoeden ons naar ons appartement.

Chinatown
Saint Georges Hall

s’ Avonds, nadat Marina zich terug topfit voelt, keren we nog eens terug naar het Albert Dock om wat uit te waaien.

Cheddar – Cardiff

22 en 23 juli 2019

We vertrekken in de motregen. Het is onze bedoeling om Tintern Abbey te bezoeken. De weg er naartoe is echter onderbroken. Het was ons al opgevallen dat bij wegenwerken de Britten niet voorzien in een omleiding. Het is gewoon : trek uw plan. De GPS brengt ook geen oplossing. Dus geen bezoek aan de abdij. Omdat het eindelijk is opgehouden met miezeren, besluiten we te picknicken. We zijn ondertussen in Wales gearriveerd.

Daarna gaat onze tocht langs Caerleon ( bezoek aan Romeins amfitheater, allez toch wat er van overblijft) naar Caerphilly Castle. Een riant middeleeuws kasteel. We nemen een ticket voor 8,90 pond pp. De rust en kalmte in deze omgeving steekt schril af bij de drukte in Engeland. Caerphilly is ook de plaats waar de Britse komiek Tommy Cooper geboren is.

Caerphilly Castle

Nu nog naar Elmstreet 53 in Cardiff (Caerdydd in het Welsh) waar we twee nachten zullen verblijven. Voor het huis bots ik nog tegen de wagen van een autochtoon. De vrouw is in alle staten. Gelukkig bleef het bij wat krassen op de auto, die nog geen 2.000 km op de teller heeft.

’s Avonds trekken we nog de stad in langs het Cardiff Castle, het Milennium Stadium, de Animal Wall en de City Hall.

Animal Wall te Cardiff

Dag twee in Cardiff start onder een blauwe hemel. We rijden met de auto tot Cardiff Bay. We parkeren vlak bij het Noorse houten kerkje en wandelen over de dijk richting centrum. Onze eerste stop is het regeringsgebouw van Wales. We kunnen, na een degelijke screening, het hart van de Welshe politiek betreden.

Halfrond van het parlement van Wales

Daarna gaan we naar het Wales Millennium gebouw. Ook hier bezoeken we de binnenkant waar een enorme wereldbol de ingang domineert. Het herbergt tevens een concertzaal en een aantal vergaderzalen. Aan de ingang bevindt zich ook de afbeelding van de Welshe draak, die prominent aanwezig is op hun vlag.

Wales Millennium
Noors kerkje, zeevaardersmonument, Welshe Draak, wereldbol in Wales Millennium

We lopen daarna nog wat rond in de buurt en over de kermis die ook aanwezig is.

s’ Avonds brengen we nog een blitzbezoek aan het centrum.

Een dag in Cheddar

21 juli 2019

Vandaag nemen we een snipperdag. Rond de middag bezoeken we het middeleeuwse stadje Wells. Vooral de kathedraal is één van de mooiste die ik ooit gezien heb. In de buurt van deze ligt dan ook nog Vicars’ Close. Het is één van de weinige 14de eeuwse straten in Europa die intact gebleven zijn. Hier heerst er ook een rust die bij de grote toeristische attracties ver zoek is.

Kathedraal van Wells
Vicars’ Close

Een andere niet te missen site is het bisschoppelijk paleis, dat ook uit de middeleeuwen stamt. We betalen 8,85 pond pp. inkom. Het paleis heeft een mooie tuin waarin zich waterbronnen bevinden die de ganse stad bevoorraden.

Ingang Bisschoppelijk Paleis

Na een stevige maaltijd in ons huisje op de camping rijden we door de Cheddar Gorge, die op sommige plaatsen meer dan 100m diep is. Maar we hebben al veel mooiere gorges gezien.

Cheddar Gorge
Ons huisje op de camping

Londen – Cheddar

20 juli 2019

We starten de dag met een ritje westwaarts door het centrum van Londen. Ons eerste reisdoel is Windsor Castle, de verblijfplaats van de Britse koninklijke familie. De bedoeling was een bezoek te brengen in het kasteel. Er staan echter twee rijen aan de ingang van wel 100 m. We bekijken het een kwartiertje, maar in die tijd wordt er niemand doorgelaten. We wandelen dan maar in de omgeving rond.

Windsor Castle met één van de wachtrijen

We blijven naar het westen rijden tot Stonehenge. Hier bijna geen wachtrij en we schaffen ons een ticket aan voor 21,10 pond pp. Een autobus brengt ons tot bij de site. Het is er prachtig, ondanks de vele toeristen. Deze worden wel op afstand gehouden zodat men toch mooie beelden kan schieten van de 2500 jaar oude stenen cirkel.

Stonhenge

Bath is onze volgende stopplaats. Het is een zeer oude stad met de mooiste kathedraal van Engeland, zijn Romeinse baden, oude cirkelvormige rijhuizen en een oude met huisjes bezette brug.

De brug van Bath

Er rest ons nu alleen nog een korte trip naar Cheddar waar we een appartement geboekt hebben op een camping. Het is er uiterst rustig, alleen het bed is wat te smal.

Waanrode – Londen

17 – 20 juli 2019

Onze Brexit – trip begint op een zonnige en rustige dag. We schepen op de middag in op de ferry van Dunkerque naar Dover. We nemen een priority voor inscheping en betalen 77,5 euro bij de maatschappij DFDS.

Na twee uurtjes varen op een kalme en zonnige zee zien we de kliffen van Dover verschijnen en en even later kunnen we ontschepen. Het is toch een beetje aanpassen aan dat links rijden. Vooral bij de rotondes moet ik er het kopje bijhouden.

Het is hier een uur vroeger dan in Belgie en zo arriveren we rond 15 uur plaatselijke tijd in ons Dockside Apartment. We logeren op de 10de etage en hebben zicht op London City Airport.

Na een zelfgemaakte lekkere maaltijd vertrekken we met de Subway van uit station Royal Albert naar het centrum van de stad. We bezoeken achtereenvolgens de Tower of London, de Tower Bridge, wandelen langs de Theems en nemen een foto van The Shard, steken de rivier over, flaneren voorbij Shakespeare’s Globe tot de Milennium Bridge en we wandelen over deze laatste tot bij Saint Paul’s Cathedral.

Marina aan Shakespeare’s Globe
Tower Bridge
The Shard

We keren terug naar de Dockside met de metro. Zo zit onze eerste dag Londen er op.

Op dag 2 worden we wakker en het miezert de ganse voormiddag. Rond 13u trekt de hemel open en we besluiten naar het centrum te reizen met ‘The Tube’. Vandaag schaffen we ons een dagticket aan van 13,20 pond. We sporen onmiddellijk tot Westminster. We hebben weer pech : zowel een deel van The Houses of Parliament als de volledige Big Ben staan in de steigers.

Houses of Parliament

Dan maar naar Parliament Square, dat een beetje dienst doet als modern heldenplein met standbeelden van o.a. Nelson Mandela, Mahatma Gandhi, Abraham Lincoln en Winston Churchill.

Marina en Nelson Mandela

Daarna bezoeken we Westminster Abbey. Ook Downing Street ligt op onze route. Evenals Trafalgar Square en Piccadilly Circus : twee zeer drukke pleinen.

Trafalgar Square

Vandaar trekken we met de metro naar Kensington waar we een bezoek brengen aan de Royal Albert Hall en het Albert Memorial. Door Hyde Park wandelen we naar Kensington Palace.

Albert Memorial recht tegenover Royal Albert Hall

Voldaan keren we terug naar ons appartement met zicht op London City Airport. Het heeft wel wat zo’n zicht, maar het maakt ook veel lawaai. Gelukkig wordt er ’s nachts niet gevlogen.

Zicht van uit onze kamer

Op onze derde, natte, dag in Londen gebruiken we veelvuldig de Subway. De eerste stop is Barbican Station. In de buurt nemen we een kijkje aan ‘Saint Batholomew the Great Church’. Het enige Romaanse kerkje in de stad. Het speelt een rol in de films ‘Four Weddings and a Funeral’ en ‘Shakespeare in Love’.

St. Bartholomew the Great Church

Omdat het water maar uit de lucht blijft vallen, besluiten we het British Museum te bezoeken. Het is er superdruk en enorm warm. De majestueuze inkomhal is een topper. Vooral de ‘Steen van Rosetta’ is een pareltje. Door de drie talen die er op voorkomen, is men erin geslaagd de hiërogliefen te ontcijferen. Het ganse museum is een queeste door de geschiedenis van de mensheid.

Inkomhal British Museum
Steen van Rosetta

Na de regenpauze reizen we langs de huizen waar Jimmi Hendrix in 1968 verbleef en waar Friedrich Händel in de 18de eeuw overleed in Brookstreet. Als laatste op ons to do-lijstje stond Buckingham Palace en omgeving. Het krioelt er van het volk. Toch is het de moeite waard.

Buckingham Palace

De typisch Londense taxi’s, rode dubbeldekbussen en rode telefooncellen zijn ons niet ontgaan. Je kan er trouwens niet naast kijken. En zo zit onze driedaagse in Londen er op.