17 tot 19 juli
Dag 1
Tijdens onze laatste 100 Km door Moldavië genieten we van de vergezichten en het vele groen in dit landje dat bijna even groot is als België maar slechts 3,4 miljoen inwoners telt. Van lintbebouwing hebben ze hier nog nooit gehoord. Plaatsnaamborden zijn een zeldzaamheid : het is hier rijden op den tast, zoals ze bij ons zeggen.
Aan de grens met Roemenië is het weer meer dan een uur aanschuiven. Eerst ID-conrole aan de Moldavische kant en koffer openen. Enkele honderden meters verder aan de Roemeense kant : ID en gelijkvormigheidsattest van de auto gaan nog eens door de veiligheidscomputer. Koffer nogmaals openen. En dan zeggen sommigen dat de buitengrenzen van de EU zo lek als een zeef zijn. Wel deze grens overschrijd je niet onopgemerkt.
De wegen in Roemenië zijn sinds ons laatste bezoek in 2013 fel verbeterd. Maar autosnelwegen hebben we er nog niet gezien. Daardoor vorderen we traag omdat we ook door elk dorpje moeten.
Tegen de avond bereiken we ons appartement in de buurt van Brasov nl. Predeal. Een wintersport dorp in het Bucegi-gebergte. We besluiten nog even langs te gaan bij het Peles Kasteel in Sinaia. Het kasteel kunnen we echter alleen van op afstand bewonderen wegens reeds gesloten, spijtig.
Dag 2
We brengen onze voormiddag door rond en in het Kasteel van Bran. Het kasteel waarin Bram Stoker zijn verhaal over graaf Dracula situeerde. We hebben geluk bij de kassa waar we op 5 minuten tickets kunnen bemachtigen aan 40 Lei ( ca 10 euro) pp.. Binnen in het kasteel is het een echte mierenhoop. Het is overal aanschuiven en wachten. Het zit er zo boordevol mensen zodat mooie foto’s maken een hele kunst is. De tocht door het kasteel duurt ongeveer één uur. Daarna lopen we nog even rond in de tuin aan de voet van de burcht. Daar staan tientallen souvenir kraampjes en er is ook een griezelmuseum. Maar dat laatste lijkt meer op een kermisattractie. Bij het verlaten van de site staat er wel een rij wachtenden van 50m.
Bran Castle living room 
Ingang griezelmuseum
De reis naar Timisoara duurt weer langer dan verwacht. Door de slechte wegen met diepe putten enerzijds en de vele vrachtwagens op de kronkelende wegen anderzijds. Voor het eerst rijden we over een echte snelweg hier in Roemenië en dit gedurende 100 Km. Het weer valt tegen : het regent de ganse tijd en zo valt ons geplande bezoek aan Timisoara in het water.
Dag 3
Vandaag zal de langste trip van de vakantie worden : 650 Km. Aan de Hongaarse grens voeren de douaniers een stiptheidsactie en wij zijn de sigaar. Aanschuiven is ons deel. Maar eenmaal in Hongarije gaat het vlot langs Szeged, Budapest en Szekesfehervar. We zijn hier al een aantal keren gepasseerd op onze vorige reizen en deden nooit de moeite om in deze stad, ten noorden van het Balatonmeer, even halt te houden. Vandaag maken we wel een ommetje langs deze pittoreske oude koningsstad. Het raadhuis, het klokkenmuseum en de vele beelden in de stad maken het de moeite waard.
Raadhuis
Klokkenmuseum
Tante Kati
Mujko de nar
Na het bezoek aan de stad zetten we onze reis verder langs de Hongaars-Sloveense grens die we zonder enige controle kunnen oversteken (zoals het zou moeten in de interne markt die de EU wil zijn). We kopen er een snelwegvignet van 15 euro dat 1 maand geldig is. Wanneer de avond valt bereiken we ons appartement in Slovenska Bistrica.. Een dorp 25 Km voorbij Maribor.
