12 tot 16 juli
Dag 1
De laatste 100 Km door Polen zijn een marteling voor de autobestuurder en zijn passagier. Enorme files aan wegenwerken maken dat we gemiddeld 40 Km/u halen. Uiteindelijk zien we na drie uur rijden het verlossende plaatje van Slovakije en is het veel rustiger op de baan. We schaffen ons een snelwegvignet aan van 10 euro (10 dagen geldig) en picknicken even later met zicht op het Tatra-gebergte.
Onze enige halte in Slovakije is Spissky Hrad. Een kasteelruïne op een hoge heuvel. De ruïne is werelderfgoed en ligt halfweg tussen de steden Poprad en Presov. Het wordt een stevige wandeling bergop. Maar het uitzicht is prachtig.
We zetten onze weg verder over Kosice en aan de Slovaaks-Hongaarse grens kopen we een snelwegvignet voor 10 dagen van 13 euro. Over Miskolc bereiken we rond 19 uur Debrecen. We installeren ons in het appartement ‘Bella Casa’ en trekken nog even de stad in. Zo belanden we op het Kossuth Ter : een groot plein met zijn prachtige kathedraal en fontein. We kuieren nog wat in de buurt rond en trekken moe maar voldaan ons bedje in.
Dag 2
Rond de middag passeren we de Hongaars-Roemeense grens. Voor het gebruik van de wegeninfrastructuur betalen we 5 euro om deze een week te mogen gebruiken. Sinds onze vorige passage in 2013 zijn ze wel fel verbeterd. De eerste ooievaars duiken op in het straatbeeld en er wordt hier nog zeer veel met paard en kar gewerkt. Zelfs het gemeentepersoneel is er mee in de weer. Loslopende dieren zijn nog zo’n specialiteit : honden, paarden,koeien en zelfs een varken kruisen onze weg. De rest van onze dagtrip verloopt rimpelloos omdat we op zoek gegaan zijn naar rustige wegen en de steden zoveel mogelijk gemeden hebben. Ons einddoel vandaag is Bistrita, ook de poort tot Transsylvanië genoemd. We lopen even door de stad. Nog een detail het is hier 1uur later dan in België en het is toch even aanpassen. De foto’s tonen Marina in Bistrita.
Dag 3
Vandaag vertrekken we iets vroeger zodat we de Rode Duivels kunnen zien spelen tegen Engeland voor de 3de plaats op het WK voetbal. We lassen 2 tussenstops in. Eerst het ‘Izvorul Sentinela’ in Vatra Dornei : een tempeltje uit 1896 boven een bron van mineraalwater gebouwd. Daarna bezoeken we het Voronetklooster. Eén van de mooiste kloostergebouwtjes van Roemenië. De inkom + parking + foto’s mogen trekken bedraagt 22 Lei : iets minder dan 7 Euro. Zowel in Polen als Roemenië moet je bijbetalen wanneer je foto’s wil nemen.
Izvorul Sentinela
Voronetklooster
Daarna belanden we in een felle onweersbui met hagel en veel regen. Uiteindelijk bereiken we ons appartement ‘Luxury Suites’ in Iasi rond 16u15 (17u15 Roemenië tijd) en hebben we de eerste goal van de Belgen gemist. Na de wedstrijd trekken we de stad in. Iasi verbaast ons met zijn gezellige wandelstraten en prachtig Cultuurpaleis. De oude binnenstad is tevens verkeersarm : alleen openbaar vervoer en taxi’s zijn er welkom.
wandellaan naar Nationaal Theater
Cultuurpaleis
Dag 4
Na 20 minuten bereiken we de Roemeens-Moldavische grens. Het wordt een uur aanschuiven. Terwijl Marina een wegenvignet van 6 euro koopt, neem ik een foto van de grenspost. Plots staat er een douanier bij me en die eist dat ik de foto van mijn toestel verwijder. De toon is gezet. De eerste 150 Km op Moldavische bodem denderen we van put naar drempel. Om de 5 Km staat er dan nog een alternerend verkeerslicht omdat men druk bezig is met het verbeteren van de wegen. We halen een gemiddelde snelheid van 35 Km/u. De autochtonen steken ons met een ontstellende snelheid voorbij.
Rij een stukje mee met ons op de Moldavische snelweg
Nog een opmerkelijke feit : overal zie je zwerfhonden die bedelen om eten wanneer we een stop inlassen. Op het gebied van dierenleed is er nog veel werk : koeien, paarden en geiten staan overal in en rond de dorpen vastgebonden aan een touw van een vijftal meter. Op een bepaald moment staan we stil op de enige vierbaansweg tussen Orhei en Chisinau : een boer steekt de baan over met een meute koeien.
We stoppen onderweg bij het Saharna klooster dat vlak tegen de grens met Transnistrië ligt. Het deel van Moldavië dat zich onafhankelijk heeft verklaard maar door geen enkel land, buiten Rusland, wordt erkend.
Op 50 Km van Chisinau bezoeken we Orheiul Vechi. Weer een klooster, maar dit keer in een prachtig landschap.
Omgeving Orheiul Vechi
Er vallen vandaag veel buien en bovendien werkt de GPS niet. We behelpen ons met de GSM van Marina maar deze bereikt op een bepaald moment zijn datalimiet en valt daardoor uit. We moeten ons behelpen met een vintage landkaart van Roemenie, waar aan de rand enkele wegen van Moldavië te zien zijn. Uiteindelijk bereiken we toch ons ruim appartement in de hoofdstad Chisinau.
Dag 5
Vandaag verkennen we de hoofdstad Chisinau. We wandelen door het Park Eternitate dat opgedragen is aan de slachtoffers van verschillende oorlogen. Naast het park bevindt zich een kerkhof waar de kloof tussen arm en rijk duidelijk tot uiting komt. De armen liggen in een graf zonder zerk en overwoekerd door de natuur. Het rijkere deel probeert mekaar af te bluffen met de meest groteske graftombes, -stenen en -beelden. We zetten onze tocht verder en belanden in de buurt van het Kathedraalplein. Hier bevinden zich de mooiste gebouwen, omgeven door een verzorgd park. Het Archeologiemuseum, het standbeeld van Stefan de Grote, de Moldavische versie van de Arc de Triomphe, de kathedraal zelf en het beeld van de verliefden zijn de meest markante bezienswaardigheden. We rusten even uit op een terrasje met een drankje. We besluiten met het Oorlogsmuseum : een onverzorgd stelletje oorlogsmateriaal, tentoongesteld in open lucht. Het is wel gratis te bezoeken.
Park Eternitate
Pronkgraf
Archeologiemuseum
Arc de Triomphe
De verliefden
Mig 21 uit 1959
We zitten ondertussen ongeveer halfweg onze reis en hebben al 3.000 Km afgelegd. Onze gehuurde appartementen waren van zeer degelijke kwaliteit : dichtbij de stadscentra, meestal met ondergrondse garage en qua prijs schommelend tussen 35 en 50 euro. We begeven ons vanaf morgen terug westwaarts.
