Maribor – Trento – Torino – Aimargues – Valls

20 tot 23 juli

Dag 1

We verlaten rond de middag Slovenië in de blakende zon. We halen voor het eerst meer dan 30°C. Het plezier is van korte duur. We passeren Triest, daarna Pordenone en even later krijgen we een hels onweer over ons heen. Rond 17 u bereiken we Trento en installeren ons in een chique appartement. Dat mag wel voor 140 euro per  nacht. Het is veruit onze duurste overnachting.

We verblijven in het centrum van de stad en wagen ons aan een stadswandeling. Eerst naar het 200m verder gelegen Piazza Duomo. Echt prachtig dat plein. Ik probeer een zo getrouw mogelijk beeld te scheppen van een deel van het plein met de volgende filmpjes : Piazza Duomo en Piazza Duomo (2)

Gelukkig blijft het droog wanneer we langs de verkeersvrije straatjes en pleinen kuieren tot aan het Castillo del Buonconsiglio.

                   

Daarna begeven we ons naar het appartement om wat na te genieten met een echte Italiaanse pizza. Terwijl ik dit schrijf, valt de regen met bakken uit de lucht.

Dag 2

Op enkele kleine vertragingen na komen we vlot, in de vroege namiddag, in Torino aan . Eerst installeren we ons in het appartement en werken we een lekkere koude schotel naar binnen. Nu zijn we klaar om Torino te ontdekken. We rijden tot in een stadsparking vlak in het centrum onder Piazzale Valdo Fusi.

Het begint wel te regenen, maar dat weerhoudt ons niet om op te stuiven naar achtereenvolgens Piazza San Carlo, Piazza Castello, het Koninklijk Paleis en de Mole Antonelliana. Deze laatste staat op de Italiaanse euromunt van 2 cent. We nemen de panoramische lift tot ca. 100m hoogte. De toren zelf is 167m hoog en de bouw ervan begon in 1863. Boven krijgen we een panoramisch zicht over de stad.

Piazza Castello

Koninklijk Paleis

Piazza San Carlo

Mole Antonelliana

Dag 3

We geraken vlot weg uit Torino. We rijden Frankrijk binnen langs Montgenèvre en dalen af naar Briançon. Een stadje aan de voet van zijn citadel. We besluiten even halt te houden en wandelen het oude centrum in. Briançon is ook bekend door de Tour de France en is geliefd bij de amateur-wielrenners.

                       

’s Middags picknicken we met zicht op het Lac de Serre-Ponçon.

We overnachten in Aimargues, een dorpje halfweg de steden Nimes en Montpellier. Het appartement is weer naar de Franse slag. Eerst laat de gastheer ons 1,5 uur wachten. De huurprijs voor 1 nacht bedraagt 77 euro en is daarmee ons tweede duurste appartement. Alles opnoemen wat ons stoort zou ons te ver leiden. Maar toch deze : de airco lekt en de beloofde WIFI werkt niet want we krijgen na herhaald aandringen het wachtwoord niet. Frankrijk was en blijft voor ons het land waar de gastheren het minst hun best doen om er een zorgeloos verblijf van te maken.

Dag 4

Marina kan niet snel genoeg weg zijn uit ons overnachtingshol 🙂 .

Ik heb tijdens deze vakantie nog geen waterval gezien en na enig smeken, mag ik van mijn liefste vrouw 100 Km omrijden. We rijden door de Hérault en volgen het riviertje  ‘La vis’. Na een uurtje bereiken we de Cascade de La Vis. We maken er een korte wandeling en genieten van de mooie omgeving. Filmpje op link : Cascade de la Vis (2) .

Na enkele uren op de saaie Franse en Spaanse snelwegen, rijden we net voorbij Barcelona richting Igualada. We passeren langs het Montserrat-gebergte : mooi in al zijn natuurpracht. Daarna nemen we de slingerende weg door de naaldbossen tot Valls. Dezelfde weg legde ik in 2016 af met de fiets. Het was een blij weerzien. We slapen voor het eerst in een hotel : Class Valls.

Morgen nog een laatste etappe naar ons vakantiehuis in Relleu. We zullen dan ongeveer 7.000 Km gereden hebben. We reden terug naar de jaren zestig van de vorige eeuw in de dorpjes van Polen, Roemenië en Moldavië. Er stonden nog hooimijten en bijna alles werd er met paard en kar gedaan, zelfs de taxi in Moldavië. Op bepaalde velden rooide men nog aardappelen met de riek en overal liepen er honden (vooral veel zwerfhonden) rond. Voor varkens, paarden, ganzen, kippen en koeien moesten we regelmatig remmen omdat ze vrij rondliepen op de straat. Maar één ding viel ons op : we werden overal zeer vriendelijk onthaald en alles was kraaknet (wat we van de Fransen nog nooit hebben kunnen zeggen 🙁 ). In de steden was er een enorme kloof tussen arm en rijk. We weten nu dat ons leventje in België en de volgende 3 weken in Spanje een luxeleven is waar veel mensen enkel kunnen van dromen.

Bedankt om onze reis te volgen : groetjes van Marina en Guido.

Chisinau – Brasov – Timisoara – Maribor

17  tot 19 juli

Dag 1

Tijdens onze laatste 100 Km door Moldavië genieten we van de vergezichten en het vele groen in dit landje dat bijna even groot is als België maar slechts 3,4 miljoen inwoners telt. Van lintbebouwing hebben ze hier nog nooit gehoord. Plaatsnaamborden zijn een zeldzaamheid : het is hier rijden op den tast, zoals ze bij ons zeggen.

Aan de grens met Roemenië is het weer meer dan een uur aanschuiven. Eerst ID-conrole aan de Moldavische kant en koffer openen. Enkele honderden meters verder aan de Roemeense kant : ID en gelijkvormigheidsattest van de auto gaan nog eens door de veiligheidscomputer. Koffer nogmaals openen. En dan zeggen sommigen dat de buitengrenzen van de EU zo lek als een zeef zijn. Wel deze grens overschrijd je niet onopgemerkt.

De wegen in Roemenië zijn sinds ons laatste bezoek in 2013 fel verbeterd. Maar autosnelwegen hebben we er nog niet gezien. Daardoor vorderen we traag omdat we ook door elk dorpje moeten.

Tegen de avond bereiken we ons appartement in de buurt van Brasov nl. Predeal. Een wintersport dorp in het Bucegi-gebergte. We besluiten nog even langs te gaan bij het Peles Kasteel in Sinaia. Het kasteel kunnen we echter alleen van op afstand bewonderen wegens reeds gesloten, spijtig.

Dag 2

We brengen onze voormiddag door rond en in het Kasteel van Bran. Het kasteel waarin Bram Stoker zijn verhaal over graaf Dracula situeerde. We hebben geluk bij de kassa waar we op 5 minuten tickets kunnen bemachtigen aan 40 Lei ( ca 10 euro) pp.. Binnen in het kasteel is het een echte mierenhoop. Het is overal aanschuiven en wachten. Het zit er zo boordevol mensen zodat mooie foto’s maken een hele kunst is. De tocht door het kasteel duurt ongeveer één uur. Daarna lopen we nog even rond in de tuin aan de voet van de burcht. Daar staan tientallen souvenir kraampjes en er is ook een griezelmuseum. Maar dat laatste lijkt meer op een kermisattractie. Bij het verlaten van de site staat er wel een rij wachtenden van 50m.

                                                 binnenplein

Bran Castle                                                                                                                                                               living room                                                           

Ingang griezelmuseum

De reis naar Timisoara duurt weer langer dan verwacht. Door de slechte wegen met diepe putten enerzijds en de vele vrachtwagens op de kronkelende wegen anderzijds. Voor het eerst rijden we over een echte snelweg hier in Roemenië en dit gedurende 100 Km. Het weer valt tegen : het regent de ganse tijd en zo valt ons geplande bezoek aan Timisoara in het water.

Dag 3

Vandaag zal de langste trip van de vakantie worden : 650 Km. Aan de Hongaarse grens voeren de douaniers een stiptheidsactie en wij zijn de sigaar. Aanschuiven is ons deel. Maar eenmaal in Hongarije gaat het vlot langs Szeged, Budapest en Szekesfehervar. We zijn hier al een aantal keren gepasseerd op onze vorige reizen en deden nooit de moeite om in deze stad, ten noorden van het Balatonmeer, even halt te houden. Vandaag maken we wel een ommetje langs deze pittoreske oude koningsstad. Het raadhuis, het klokkenmuseum en de vele beelden in de stad maken het de moeite waard.

Raadhuis

Klokkenmuseum

Tante Kati

Mujko de nar

Na het bezoek aan de stad zetten we onze reis verder langs de Hongaars-Sloveense grens die we zonder enige controle kunnen oversteken (zoals het zou moeten in de interne markt die de EU wil zijn). We kopen er een snelwegvignet van 15 euro dat 1 maand geldig is. Wanneer de avond valt bereiken we ons appartement in Slovenska Bistrica.. Een dorp 25 Km voorbij Maribor.

Krakow – Debrecen – Bistrita – Iasi – Chisinau

12 tot 16 juli

Dag 1

De laatste 100 Km door Polen zijn een marteling voor de autobestuurder en zijn passagier. Enorme files aan wegenwerken maken dat we gemiddeld 40 Km/u halen. Uiteindelijk zien we na drie uur rijden het verlossende plaatje van Slovakije en is het veel rustiger op de baan. We schaffen ons een snelwegvignet aan van 10 euro (10 dagen geldig) en picknicken even later met zicht op het Tatra-gebergte.

Onze enige halte in Slovakije is Spissky Hrad. Een kasteelruïne op een hoge heuvel. De ruïne is werelderfgoed  en ligt halfweg tussen de steden Poprad en Presov. Het wordt een stevige wandeling bergop. Maar het uitzicht is prachtig.

             

We zetten onze weg verder over Kosice en aan de Slovaaks-Hongaarse grens kopen we een snelwegvignet voor 10 dagen van 13 euro. Over Miskolc bereiken we rond 19 uur Debrecen. We installeren ons in het appartement ‘Bella Casa’ en trekken nog even de stad in. Zo belanden we op het Kossuth Ter : een groot plein met zijn prachtige kathedraal en fontein. We kuieren nog wat in de buurt rond en trekken moe maar voldaan ons bedje in.

              

Dag 2

Rond de middag passeren we de Hongaars-Roemeense grens. Voor het gebruik van de wegeninfrastructuur betalen we 5 euro om deze een week te mogen gebruiken. Sinds onze vorige passage in 2013 zijn ze wel fel verbeterd. De eerste ooievaars duiken op in het straatbeeld en er wordt hier nog zeer veel met paard en kar gewerkt. Zelfs het gemeentepersoneel is er mee in de weer. Loslopende dieren zijn nog zo’n specialiteit : honden, paarden,koeien en zelfs een varken kruisen onze weg. De rest van onze dagtrip verloopt rimpelloos omdat we op zoek gegaan zijn naar rustige wegen en de steden zoveel mogelijk gemeden hebben. Ons einddoel vandaag is Bistrita, ook de poort tot Transsylvanië genoemd. We lopen even door de stad. Nog een detail het is hier 1uur later dan in België en het is toch even aanpassen. De foto’s tonen Marina in Bistrita.

                      

Dag 3

Vandaag vertrekken we iets vroeger zodat we de Rode Duivels kunnen zien spelen tegen Engeland voor de 3de plaats op het WK voetbal. We lassen 2 tussenstops in. Eerst het ‘Izvorul Sentinela’ in Vatra Dornei : een tempeltje uit 1896 boven een bron van mineraalwater gebouwd. Daarna bezoeken we het Voronetklooster. Eén van de mooiste kloostergebouwtjes van Roemenië. De inkom + parking + foto’s mogen trekken bedraagt 22 Lei : iets minder dan 7 Euro. Zowel in Polen als Roemenië moet je bijbetalen wanneer je foto’s wil nemen.

Izvorul Sentinela

Voronetklooster

Daarna belanden we in een felle onweersbui met hagel en veel regen. Uiteindelijk bereiken we ons appartement ‘Luxury Suites’ in Iasi rond 16u15 (17u15 Roemenië tijd) en hebben we de eerste goal van de Belgen gemist. Na de wedstrijd trekken we de stad in. Iasi verbaast ons met zijn gezellige wandelstraten en prachtig Cultuurpaleis. De oude binnenstad is tevens verkeersarm : alleen openbaar vervoer en taxi’s zijn er welkom.

wandellaan naar Nationaal Theater

Cultuurpaleis

Dag 4

Na 20 minuten bereiken we de Roemeens-Moldavische grens. Het wordt een uur aanschuiven. Terwijl Marina een wegenvignet van 6 euro koopt, neem ik een foto van de grenspost. Plots staat er een douanier bij me en die eist dat ik de foto van mijn toestel verwijder. De toon is gezet. De eerste 150 Km op Moldavische bodem denderen we van put naar drempel. Om de 5 Km staat er dan nog een alternerend verkeerslicht omdat men druk bezig is met het verbeteren van de wegen. We halen een gemiddelde snelheid van 35 Km/u.  De autochtonen steken ons met een ontstellende snelheid voorbij.

Rij een stukje mee met ons op de Moldavische snelweg

Nog een opmerkelijke feit : overal zie je zwerfhonden die bedelen om eten wanneer we een stop inlassen. Op het gebied van dierenleed is er nog veel werk : koeien, paarden en geiten staan overal in en rond de dorpen vastgebonden aan een touw van een vijftal meter. Op een bepaald moment staan we stil op de enige vierbaansweg tussen Orhei en Chisinau : een boer steekt de baan over met een meute koeien.

We stoppen onderweg bij het Saharna klooster dat vlak tegen de grens met Transnistrië ligt. Het deel van Moldavië dat zich onafhankelijk heeft verklaard maar door geen enkel land, buiten Rusland, wordt erkend.

Op 50 Km van Chisinau bezoeken we Orheiul Vechi. Weer een klooster, maar dit keer in een prachtig landschap.

                       Orheiul Vechi-360°

Omgeving Orheiul Vechi

Er vallen vandaag veel buien en bovendien werkt de GPS niet. We behelpen ons met de GSM van Marina maar deze bereikt op een bepaald moment zijn datalimiet en valt daardoor uit. We moeten ons behelpen met een vintage landkaart van Roemenie, waar aan de rand enkele wegen van Moldavië te zien zijn. Uiteindelijk bereiken we toch ons ruim appartement in de hoofdstad Chisinau.

Dag 5

Vandaag verkennen we de hoofdstad Chisinau. We wandelen door het Park Eternitate dat opgedragen is aan de slachtoffers van verschillende oorlogen. Naast het park bevindt zich een kerkhof waar de kloof tussen arm en rijk duidelijk tot uiting komt. De armen liggen in een graf zonder zerk en overwoekerd door de natuur. Het rijkere deel probeert mekaar af te bluffen met de meest groteske graftombes, -stenen en -beelden. We zetten onze tocht verder en belanden in de buurt van het Kathedraalplein. Hier bevinden zich de mooiste gebouwen, omgeven door een verzorgd park. Het Archeologiemuseum, het standbeeld van Stefan de Grote, de Moldavische versie van de Arc de Triomphe, de kathedraal zelf en het beeld van de verliefden zijn de meest markante bezienswaardigheden. We rusten even uit op een terrasje met een drankje. We besluiten met het Oorlogsmuseum : een onverzorgd stelletje oorlogsmateriaal, tentoongesteld in open lucht. Het is wel gratis te bezoeken.

Park Eternitate

Pronkgraf

Archeologiemuseum

Arc de Triomphe

De verliefden

Mig 21 uit 1959

We zitten ondertussen ongeveer halfweg onze reis en hebben al 3.000 Km afgelegd. Onze gehuurde appartementen waren van zeer degelijke kwaliteit : dichtbij de stadscentra, meestal met ondergrondse garage en qua prijs schommelend tussen 35 en 50 euro. We begeven ons vanaf morgen terug westwaarts.

Berlijn – Wroclaw – Czestochowa – Krakau

8 tot 11 juli

Dag 1

En nu richting Polen. We verlaten voorbij Cottbus de bouwwerf Duitsland en komen op een Poolse autosnelweg terecht die nog slechter is dan de Belgische snelwegen, ja u leest dit goed. Het eerste rijvak is ZO slecht dat de meeste bestuurders gewoon op het tweede rijvak blijven rijden. Na 60 Km holderdebolder, rijden waarvan onze rug en hoofd pijn doen, komen we eindelijk op een degelijke weg terecht die ons in no time tot Wroclaw brengt, ook Breslau genaamd.

We settelen ons eerst in een smaakvol en modern appartement (Apartament 24) in hartje Wroclaw en beginnen daarna aan onze korte stadswandeling. De stad staat bekend om zijn vele dwergen overal in het stadsbeeld.

De dwergen van Wroclaw in mooi gezelschap.

Buiten de dwergen zijn vooral het Stadhuis en zijn omgeving de moeite waard.

Dag 2

Na een autorit van 2u30 bereiken we Czestochowa, waar we een bezoek brengen aan het klooster Jasna Gora. Het klooster is volledig ommuurd en ligt op een heuvel die boven de stad uitsteekt. Het complex is gratis te bezichtigen. De basiliek van het Heilig Kruis en de Geboorte van Maria vormt het centrum van het klooster. Na een fikse beklimming (182 treden) word je beloond met een prachtig uitzicht over de stad en de site. Er is ook een prachtige kruisweg met 14 staties op kunstmatige rotsen in de vestinggracht. Ook een standbeeld van de Poolse paus Jan Pawel II (Johannes Paulus II) mag natuurlijk niet ontbreken. Daarna trekken we naar ons Apartment Umbria in Tychy, nabij Katowice.

Czestochowa van op Basiliek

De vesting van uit de hoogte

De 14de statie van de prachtige kruisweg

Jan Pawel II

Dag 3

We belanden rond de middag in Birkenau (Brzezinski). We bezoeken het vernietigingskamp waar, samen met het nabijgelegen Auschwitz (Oswiecim), meer dan 1,5 miljoen mensen werden omgebracht. We passeren eerst de ziekenbarakken, lopen langs de houten gebouwen, de gebombardeerde gaskamers annex verbrandingsovens, daarna de stenen barakken waar de gevangenen opgestapeld lagen in houten of stenen bedbakken. Een plaats die bewijst dat de mens een vreselijk onmens kan zijn. Hopelijk een les voor toekomstige generaties zodat ze niet in de val van extremisten zouden trappen.

                         

Birkenau-britsen

Daarna proberen we Auschwitz te bezoeken. Er staat een wachtrij van vier uren en we besluiten verder te rijden tot de zoutmijn van Wieliczka. De inkom bedraagt 94 Zloty pp.(ca.20 euro). Een echte belevenis van een drietal uren. Eerst dalen we naar een diepte van 80m langs 380 treden en bereiken alzo de mijngangen. De wandeling door de gangen, zalen, kapellen en langs zoutmeren is 2 Km lang. De gids leidt ons (20 personen) rond in het Frans. Sommige zalen zijn tot 30 meter hoog. Ze zijn versierd met zoutbeelden, zouttegels en zoutmuren. We dalen langzaam verder af langs trappengalerijen tot 135m diep waar de temperatuur 14°C bedraagt. Na onze ondergrondse expeditie komen we met een mijnwerkerslift, waar we als sardines opeengepakt zitten, terug aan de oppervlakte. Daar beklimmen we nog de graduatietoren : in deze toren wordt op een simpele manier het zoutgehalte van water verhoogd. Men laat het water van uit de toren door twijgen sijpelen waardoor het kan verdampen door wind en zonneschijn. Hierdoor neemt het zoutgehalte toe.

Graduatietoren

Wieliczka-zoutmijnkapel

Dag 4

We vertrekken rond de middag uit ons prachtige ‘Apartament Prestige’  aan de rand van de oude stad van Krakau (Krakow). We flaneren achtereenvolgens langs de Barbacane en de toegangspoort tot de verkeersvrije Ulica Florianska tot op de grote markt (Rynek Growny) met zijn Lakenhalle, Raadhuistoren, Mariakerk en het oudste kerkje van de stad (Sint Wojciech kerk). Vandaar gaan we rechtstreeks naar de Wawel. Dit is het hoger gelegen en oudste deel van de stad met zijn koninklijke burcht, fortificaties en zijn gotische kathedraal. Krakau is ook de stad waar Karel Wojtyla, paus Joannes Paulus II kardinaal was. vandaar de vele beelden en herdenkingsplaatsen in de stad. Omdat het begint te regenen besluiten we terug te keren naar ons appartement om wat uit te rusten van onze Poolse vierdaagse.

de Barbacane

zijaanzicht Lakenhalle

Joannes Paulus II

Wojciech kerkje op Rynek Glowny

Morgen trekken we richting Hongarije.

Waanrode-Berlijn

5 tot 8 juli 2018

Het was een zware dag alleen op weg door Duitsland : enorm veel files door de gebruikelijke ongevallen en enkele grasbranden door het extreem droge weer. Ik denk dat die nieuwe autosnelwegen in Duitsland NOOIT  klaar geraken. Je kan geen 50 Km rijden zonder wegenwerken.

Eerst Marina nog oppikken op de luchthaven Tegel en ons installeren in ons appartement aan Gorlitzer Park te Berlijn, en onze vakantie kan beginnen.

De eerste dag nemen we een dagticket voor de metro en aanverwanten (7,5 euro pp.). De restanten van de muur worden ons doel in de voormiddag.

Na het middageten bezoeken we achtereenvolgens de Reichstag en omgeving, de Brandenburger Tor, het Holocaust monument, door de Tiergarten naar de Siegesaule. Daarna met de metro naar de Kürfürstendamm met de keizer Willem Gedächteniskirche.

Brandenburger Tor

Gedächteniskirche

Holocaust monument

Reichstag

De tweede dag starten we met Checkpoint Charly.

2018

rond 1970

Daarna trekken we naar de buurt van de Gendarmenmarkt met zijn Franse en Duitse Dom. Spijtig genoeg is het plein afgesloten voor een betalende activiteit van 50 euro p.p.. We begeven ons dan maar naar het Universiteitsplein met het statige hoofdgebouw en zijn Operahuis.

Berlijn, univ. (filmpje van universiteitsplein)

In de buurt van het plein ligt de Schlossbrücke en het memoriaal voor de miljoenen slachtoffers van Nazi-Duitsland. We passeren nog langs de Berliner Dom en reizen daarna met trein en metro naar Schloss Charlottenburg.

Berliner Dom

Schloss Charlottenburg

We besluiten onze tweedaagse Berlijn met een overheerlijke pizza.