Rond 11u verlaat ik het idyllische kader van het klooster. Ik heb zeer goed geslapen en ben klaar voor weer een zware rit.
De stad Manresa geeft geen problemen en ik raak er vlot door. Dankzij google street view, waar ik de route visueel in me opgenomen heb. Manresa is een stad waar dit deel van Spanje een patent op heeft. Ik stel vast dat ze van het principe zijn : je mag de stad in maar zorg dat je er op je eigen houtje uitkomt. Wegwijzers zetten wij niet.
Na de stad rijd ik weer verkeerd : ik sla een rondpunt te vroeg af en pas na 5 Km klimmen richting Montserrat (foto) zie ik mijn fout in (DOM !).
Nadat Marina me met behulp van de GPS naar de juiste weg heeft geloodst, kan ik al direct aan de volgende beklimming beginnen. Niet zo zwaar als gisteren maar toch pittig.
Na de picknick daal ik af tot de stad Igualada, waar ik een erg rare kloosterkerk (foto) passeer.
Daarna wordt de weg schilderachtig mooi. Ik ben helemaal alleen op de baan. Slechts twee piepkleine dorpjes doorkruis ik gedurende 40 Km. De weg loopt weer op maar de omgeving neemt de meeste pijn uit de benen weg. De weg kronkelt langs dennenbossen, dorre graanvelden en groene wijngaarden (foto).
Het einde van de rit daalt langs rotspartijen en diepe dalen. Zo bereik ik rond 18 u het hotel Class Valls te Valls. Het hotel is dik oké.
Reisweg : Navarcles, Manresa, Maians, Odena (picknick), Igualada, Santa Margarida de Montbui (stop), Querol (stop), El Pont d’Armentera , El Pla Santa Maria (stop), Valls.
