Nadat ik de ketting van de fiets al voor de vierde keer ingespoten heb met olie, mijn fiets verbruikt meer olie dan de auto van Marina 
, stap ik om 10u40 op de fiets. Ik rijd weer naar de kust. Ik blijf met het dilemma zitten : langs de kust of door het binnenland ? Door het hinterland zal ik zeker 2.000 hoogtemeters meer te verwerken krijgen. Langs de kust houdt het gevroem niet op en word ik ziek van de uitlaatgassen. Vanavond moet ik de beslissing nemen.
Buiten de laatste 10 Km gaat het aan een gezapig tempo en bij een aangename temperatuur zijn gangentje langs kronkelende wegen. Na de streek van de Katharen, de Aude, kom ik in de Pyrenées Oriental terecht. Er staan enkele stevige hellingen op het menu en de Mistral is terug op post, in het nadeel (foto).
De wijngaarden worden schaarser en de rotspartijen nemen het over. Picknicken doen we onder één van de Pin Parasol (foto), die ook zeldzaam worden.
Het valt me op dat de straten binnen de dorpen er erbarmelijk bijliggen : een goedkope manier om de snelheid te beperken ? De verbindingswegen daarentegen zijn goed onderhouden. Dit was in heel Frankrijk zo.
Na Salses le Chateau kom ik een vlakte. De wind steekt nog een tandje bij en ik zie af. Ik zie voor het eerst de Middellandse Zee waar kite-surfers hun hart ophalen (foto).
Na een communicatiefout duurt het meer dan een uur eer we mekaar terugvinden aan ons appartement in het vakantiepark Les Demeures Torrelannes te Saint-Cyprien. Eindelijk nog eens onze eigen dagelijkse kost kunnen klaarmaken is een zegen.
Reisweg :Conilhac Corbières, Villerouge le Crémenade, Thézan des Corbières, Durban Corbières, Saint Jean de Barrou, Feuilla, Opoule (picknick), Salses le Chateau,Saint Hypolite, Saint-Laurent (stop), Torreilles, Sainte Marie, Canet en Roussillon (stop), Saint Cyprien.
