Gisteren bezochten we te voet Sofia. We vertrokken aan ons hotel aan het Centrale Park met het Cultuurpaleis en bezochten :
– de bekende Aleksander Nevski-herdenkingskerk met zijn gouden koepels en orthodoxe interieur
– langs de prachtige Russische kerk bereikten we de Assemblee ( parlement eigenlijk ) waar een betoging tegen de geldgraaiers van de regering liep. Er stond een tentenkamp vlak voor de Assemblee.
– we trokken voorbij het presidentieel paleis ( Presidentsvo ) met recht er tegenover het Communistische Partijhuis
– enkele meters verder zien we het Sveta Sofia-monument en de Sveti Georgirotonde, het kleinste en oudste kerkje van Sofia
– het bewijs dat Sofia een multiculturele stad is bewijzen ons de volgende monument : de Banya Bashi-moskee met 100 meter verder de Sofia Synagoge en weer 100 meter verder de Svetla Nedelya kerk en daar tussenin de hogergenoemde Sveti Georgirotonde. Vier verschillende godsdiensten op een steenworp van elkaar.
– we bezochten nog het prachtige Nationaal Theater met zijn romantische fontein en het Slaveykovplein met zijn boekenmarkt
Moe van het stappen, besloten we eens een Mac Donald te doen. En het smaakte na een weekje zonder frieten.
Deze morgen vertrokken we om 10 uur plaatselijke tijd oostwaarts richting Plovdiv, dat in een enorme vlakte gelegen is. We hadden autostrade tot in de buurt van Sliven. Wat ze hier autostrade noemen natuurlijk. Je mag wel 140 Km rijden, maar als je dat riskeert dan kom je alleen met uw 4 wielen aan de andere zijde van Bulgarije aan. De rest ben je onderweg kwijtgespeeld door de duizenden grote en kleine gaten in de weg. De vachtwagenbestuurders rijden tientallen Km op de pechstrook om de putten te vermijden. Wij rijden, als het kan tenminste, op het tweede rijvak waar de putten minder diep zijn en dan nog tegen 110 Km maximum.
Vanaf Sliven moeten we noordwaarts over secundaire wegen, die meestal beter onderhouden zijn dan de te betalen snelwegen. We rijden door dorpjes waar de tijd lijkt stilgevallen te zijn in onze jaren ’60. In elk dorp lopen paarden over de weg of ze staan met een lang touw vastgebonden op de dorpspleinen. Loslopende honden zijn geen zeldzaamheid en boeren met paard en kar of ezel en kar kleuren het straatbeeld. Vele oogsten worden nog met de hand binnengehaald en terwijl we stonden te picknicken langs een nationale weg, passeerde er zelden of raar een auto.
Vanaf Sumen hadden we terug autostrade en begon het rammelen van de auto opnieuw. Zo bereikten we Varna en de Zwarte Zee. Nog enkele kilometers noordwaarts en we waren op onze bestemming : Albena. Hier huren we een prachtige villa met zicht op de Zwarte Zee en de satd Balsjik. Alleen de weg, niet breder dan een karrenspoor en met gaten tot een halve meter diep, naar de villa is een hele belevenis. Tegen 5 Km/u leggen we de laatste honderden meters af. Oef we zijn er en nu 14 dagen genieten.
